از سکولاریسم تا منورالفکری (بخوانید روشنفکری) 🔹در اواخر سده نوزدهم و اوایل سده بیستم، زمام‏داران قجرى، اشراف زادگان را براى تحصیل علم به دیار غرب روانه ساختند و در این میان تعداد اندکى از آنها با اندیشه‏هاى غربى آشنا شدند، آنان شیفته تفکر سده هیجدهم اروپا گشته، بدون توجه به شرایط خاص اروپا، ماهیت کلیسا و قرون وسطایى در مغرب زمین و مهم‏تر از همه تفاوت فاحش شرایط زیستى و فرهنگى مشرق زمین بااوضاع آن دیار، در صدد برآمدند، ایده‏ها، تفکرات و راه‏حل‏هاى سده هیجدهم اروپا را در جهان اسلام پیاده نمایند، اینان خود را «منور الفکر» نامیدند که ویژگى‏هاى عمده‏شان را مى‏توان در موارد ذیل خلاصه کرد: 1. تقلید کورکورانه و بى حد و مرز از غرب؛ 2. ستایش پیشرفت‏هاى غرب در زمینه‏هاى مادى و معنوى؛ 3. اعتقاد به تقلید یا اقتباس راه و روش غرب در همه زمینه‏ها؛ 4. تلاش در جهت تطبیق نظام‏هاى فرهنگى و اجتماعى ملل اسلامى به نظام‏هاى اجتماعى و فرهنگى غرب؛ 5. مخالفت شدید با مذهب و سنن ملى و ناخشنودى از چیرگى عقاید مذهبى. 📚برشی از مقاله:پیشقراولان سکولاریسم در ایران، شمس الله مریجی 🌱 @andishehrezvan_official