آیا فیزیک امروز دیگر نیازی به فلسفه و دین ندارد؟ 🔹 دانش‌هایی مثل فیزیک که برای زندگی این جهانی بشر است، ناچار است که مبانی خود را از متافیزیک و اندیشه‌های فلسفی و جهان‌بینی‌ها اخذ کند ولی ناگهان جریان‌های تجربه‌گرا مسیر طبیعی علم را تغییر دادند. 🔸 در واقع «بر خلاف آنچه در طول تاريخ در سنت علمآموزي و پژوهش، از ارتباط نزديك فيزيك و علوم متافيزيكي رواج داشته است، از قرن هجدهم به بعد، جريانهاي فكري به سمتي رفت كه سرانجام در قرن نوزدهم و بيستم ميلادي، مشاهده ميكنيم فيزيكدانان اغلب از اينكه صريحاً تأثرشان از يك مكتب فلسفي يا تمايلشان به آن را بر زبان آورند، ابا ميكردند» [پروفسور مهدی گلشنی] 🔺از اینجا به بعد شعار جدایی علم از دین و علم از فلسفه رخ‌نمایی کرد. 🔹 یکی از عوامل این رخداد آن بود که تجربه‌گرایی گزاره‌های فلسفی و دینی را موهوم تلقی کرده بود؛ بدین جهت دانشمندان دیگر علاقه‌ای نداشتند که به فلسفه، جهان‌بینی و الهیات ارتباط داشته باشند. 📌 این در حالی است که فيزيكدانانِ ضد متافيزيك يا غيرمتمايل به آن، خود متأثر از پذيرش ديدگاه متافيزيكي ديگر، بودهاند. درواقع نگرش ضد فلسفي آنان، خود مبتني بر نوعي نگرش فلسفي بوده است که تجربه‌گرایی برای آن‌ها به ارمغان آورده بود. ♦️ اینجاست که مشخص می‌شود که منابع دینی، الهیات، فلسفه‌ها و جهان‌بینی‌ها در دانش‌هایی مثل فیزیک تأثیرات عمده‌ای دارند. برگرفته از مقاله «امکان‌سنجی بهره‌گیری از قرآن در بررسی مبانی علوم فیزیکی» نوشته علی مولایی و پروفسور مهدی گلشنی 🌱اندیشه رضوان 📎ایتا l سایت | تلگرام | اینستاگرام