🖋علامه #مصباح_یزدی درباره جاماندن روحانیون از وظیفه اصلی به دلیل شرایط خاص بعد از انقلاب سخن میگویند: 📖...بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، نیروهای رهایی یافته از بندهای استعمار و استبداد، به تکاپو افتادند و به بازشناسی کمبودها و نارسایی ها و رفع و جبران آنها پرداختند و از جمله جامعه روحانیت که بزرگترین سهم را در این انقلاب فرهنگی و سیاسی داشت پس از دهها سال ممنوعیت از ایفا نقش اساسی خود در بهتر شناختن و بهتر شناساندن حقایق اسلام و دفاع از مواضع نظری و عملی آن زمینه مساعدی برای افزودن تلاشها و کوششها یافت. 📖ولی دسیسه ها و توطئه هایی که از طرف دشمنان اسلام چیده می شد و به دست بعضی از گروههای سیاسی داخلی به اجرا در می آمد مجال نمی داد که همه روحانیون شایسته، به انجام وظیفه اصلی خودشان بپردازند و شرایط خاص بعـد از انقلاب ایجاب میکرد که بسیاری از ایشان در دستگاه های قانونگذاری و قضایی و حتی اجرایی، شرکت کنند تا داستان مشروطیت، تکرار نشود و انقلاب از مسیر اسلامی خودش منحرف نگردد. و در نتیجه به جای اینکه نیروهای ایشان در جهت رفع کمبودهای حوزه ها و بسط و گسترش امکانات تحصیل علوم دینی به کار گرفته شود بسیاری از نیروهای کارآمد حوزه به ارگانهای دیگر جذب گردید و بار دیگران را سنگینتر و وظایف ایشان را بیشتر و انباشته تــر ساخت. مخصوصاً که سیل تقاضا از سوی جوانان متعهد برای فراگیری علوم اسلامی و از جمله فلسفۀ الهی سرازیر گردید که در این زمینه نیز رهنمودهای رهبر عظيم الشأن انقلاب، نقش بسزایی داشت. 📖بدین ترتیب ضرورت اجرای برنامه‌های کوتاه مدتی برای تربیت جوانان و آماده ساختن ایشان برای به عهده گرفتن مسئولیتهای ارشادی و تبلیغی و فرهنگی در سطحهای متوسط آشکار گردید و به این منظور در برنامه آموزش مؤسسه تجدید نظری به عمل آمد و کلاسهای دیگری با برنامه های فشرده تأسیس گردید از جمله گزیده ای از مسائل فلسفه اسلامی با شیوه ای نوین، تدریس شد... .(تیرماه ۱۳۶۳) پ‌ن: دغدغه آیت الله مصباح یزدی در اوایل انقلاب و احساس خلاء تئوریک، ایشان را به انجام فعالیتهای پژوهشی در حوزه فلسفه و سایر رشته های علوم انسانی میکشاند، آیا حوزه علمیه اکنون پس از ۴۰ سال خواهد توانست خلاء تئوریک و نیازهای علمی حاصل از انقلاب را برطرف نماید یا تاریخ در حال تکرار است؟! 📚آموزش فلسفه ج۱، ص۲۰، انتشارات بین الملل به اندیشگان بپیوندید 🧲