چون که صد آید نود هم پیش ماست (بخش دوم) 🔸 استاد رحیم پور ازغدی در بحث ورود و گسترش شبه معنویت ها در ایران اسلامی این نکته را مطرح کرد که؛ معنای وجود چنین فرقه هایی (عرفان های کاذب، بهاییت، مسیحیت تبشیری و...) در هر منطقه ای، به دلیل پیاده نشدن اسلام حقیقی و راستین است. 🔸 شبه معنویت های وارداتی و یا عرفان های کاذب داخلی با نقایص فراوان، هر یک به نوعی کشکولی ناهمتراز و خام را برای مخاطبان خود آماده ارائه کرده اند. نوشتارهایی با محتوای فریبنده و در قالبی زیبا در ابتدا هر فرد نا آشنا با مفاهیم معنوی را دچار تردید خواهد کرد. 🔸 اینجاست که باید گفت اگر اسلام کامل با حقایق خود ( نه مانند عرفان های بدلی به دروغ و با فریب) به شکلی درست و زیبا برای عموم جامعه تبیین شود دیگر هیچ فردی برای دستیابی به آرامش و سعادت سراغ کشکول هایی که هر یک از آیین و روشی برداشت شده و مملو از اشتباهات و خطاهای فاحش است نخواهد رفت. 🔸 استاد رحیم پور می گویند در هر جایی که نفوذ عرفان های کاذب و فرقه ها کمتر است و هیچ کدام از آنها و یا برخی از آنها نیست، به دلیل ارائه درست و منطقی اسلام است. و در نقطه عکس آن حضور پررنگ تر فرقه ها در هر منطقه ای نشان از ضعف اجرای اسلام حقیقی در آن منطقه است. 🔸 انسان تشنه معنویت است و اگر برای فرد تشنه واقعی آب سرد و زلال به درستی و به موقع نرسد، او در هر کجا آبی حتی گل آلود هم بیابد خواهد خورد. https://eitaa.com/antihalghe