♦️ اعتقادات به تناسخ نیز در بین ین عرفان‌ها به عنوان یک حرکت مهم جلوه‌گر است و بر این امر دلالت دارد که همان‌طور که روح دیگران در ما حلول کرده، ما نیز باید با ساختن روح خود و پرورش آن نگذاریم این روح مثلا به حیوانات یا افراد بد حلول کند. 🔷 این گروه‌ها یا به صورت فردی حرکت می‌کنند یا به نحو تشکیلاتی، سازندۀ عرفان‌های نوظهور دهه‌های اخیر هستند البته برای مثال عرفان پائولو کوئلیو که مربوط به عرفان آمریکای جنوبی است، سنخ فردی این عرفان‌هاست و عرفانی است که اصالت را به فواحش می‌دهد و راه رسیدن به معنویت را در آن می‌جوید. 🔻 او می‌گوید خود را آزاد بگذارید، شهوت خود را سرکوب نکنید و آزادانه به هرکار که می‌خواهید دست بزنید تا بتوانید خوب فکر کنید. 🔷 عرفان «پال توئیچل» نیز افراد را به انزوای خاص می‌کشاند و بیشتر به سفر روح می‌اندیشد. در حال حاضر این عرفان که ملقب «اکنکار» نیز هست و افراد آن به عنوان «اکیست» شناخته می‌شوند، خطرناک‌ترین عرفانی است که ظهور یافته و تا به حال در جامعه ما آثار نامطلوبی را هم برجای گذاشته است. ♦️ اکیست‌ها با دوره‌هایی که طی می‌کنند گاه به مباحثی مانند شیطان‌پرستی می‌غلطند. ق 🔷 یا عرفان «TSM» که در دهه‌ی اخیر بروز یافته، دوره‌هایی در این عرفان وجود دارد به نام دورۀ «آینه» که در این دوره‌ها رهسپاران آینه‌ی یک‌دیگر شده، به طوری که به «ازدواج‌های معنوی» گرایش پیدا می‌کنند. 🔶 ازدواج معنوی و داشتن زوج معرفتی یکی از خطراتی است که جوانان را به ورطۀ سقوط می‌کشاند، آن‌ها این توجیه را هم ساخته‌اند که اگر کسی زوج معرفتی نداشته باشد، فردی عقده‌ای است و آماده‌‌ی زندگی نیست و از روح و روان خود و دیگران درکی ندارد و جهان را نمی‌فهمد. 🔷 در بررسی علل شیوع این فرقه‌ها کارشناسان، سرخوردگی از امور سیاسی و روی‌گردانی از سیاست را نیز از دیگر عوامل گسترش چنین گروه‌هایی برشمرده‌اند. 🔶 یکی از راه‌های تهاجم بیگانه برای گرفتن نیروی جوان جوامعی مانند جامعه دینی ما، جذب افراد به این گروه‌ها و فرقه‌هاست که این امر آن‌ها را از پرداختن به امور مهم اجتماعی‌شان باز می‎دارد. 🔷 از سویی تعداد این فرقه‌ها می‌تواند موجب اختلاف و نزاع و درگیری میان فرقه‌ها شده و آن‌ها را از پرداختن به امور سیاسی باز دارد. ♦️ سرگرم شدن بخشی از نیروی جوان جامعه به امور غیرسیاسی و حتی تولید انزجار از سیاست در آنان فرصت مغتنمی برای سیاست‌مداران سکولار و امپریالیسم فراهم می‌آورد، تا برای انحراف سیاسی جامعه و فاصله گرفتن مردم از مشارکت سیاسی، و در نتیجه آماده شدن زمینه برای کسانی که شایسته نیستند، تصمیم‌گیری نمایند.[2] 🔻 پی‌نوشت: [1]. آفتاب سایه‌ها، محمد تقی فعالی، نشر نجم الهدی، چاپ سوم، 1386. [2]. برای اطلاع بیشتر: قبیله حیله، محمد مهدی کافی، نشر علیون، تهران، 1389، ص 84. https://eitaa.com/antihalghe