یکی از اسباب اجابت در باب گرفتن حوائج از حق تعالی این است که بتوانی نیازهایت را جزئی کنی، به فعلیت برسانی و ارائه کنی؛ یعنی حوائجت را محدود و معدود و شمارش کنی و درخواست اجابت دعا داشته باشی. این یکی از اسباب حرکتی در قضاء حوائج است. همین زاویه کوچکی که الان باز کردم حتی می‌تواند همسایه ولایت باشد. یعنی چه؟ یعنی آن کسی که مستجاب الدعوة است نوع برخوردش در حوائج و ارائه کردنش به حق تعالی با ما مقداری متفاوت است. چرا؟ برای اینکه ما حتی آداب دعا را هم بلد نیستیم. نمی‌دانیم چگونه رغبت‌هایمان را به فعلیت برسانیم. آشنا نیستیم که چگونه حوائج‌مان را عرضه کنیم گاهی دلشوره داریم؛ اما نمی‌توانیم عرضه بکنیم. لیلةالرغائب این درس را به ما می‌دهد که رغبت‌ها و آرزوها را یکی یکی بیان کنیم و به فعلیت برسانیم. برای خدا کاری ندارد، تو رسم بندگی را یاد بگیر. یک شب را برای لیلةالرغائب و شب آرزوها گذاشته‌اند که من هر آرزویی دارم یکبار از فیلتر ذهنی رد کنم و در شبی مبارک که ملائکه نازل می‌شوند و شب جمعه هم هست، عرضه کنم. @apmkadeh