جابر بن عبدالله انصاري روایت کرده است: از رسول الله صلي الله عليه و آله  درباره ميلاد علي عليه السّلام سوال کردم. فرمود: از بهترين مولودي كه شبيه به مسيح متولد شد، سوال كردي. خداوند تبارك و تعالي علي را از نور من خلق كرد و مرا از نور خود، ما هر دو از نور واحدي هستيم. سپس خداوند متعال ما را از صلب آدم به صلب‌ها و رحم‌هاي پاك منتقل كرد. من از صلبي منتقل نشدم مگر اينكه علي همراه من بود. پيوسته چنين بود تا اينكه من به بهترين رحم يعني آمنه سپرده شدم، و علي نيز به بهترين رحم يعني فاطمه بنت اسد سپرده شد. در زمان ما مرد عابدي به نام مبرم بن دعيب بود كه ۲۷۰ سال خدا را عبادت كرد و طی این سال‌ها از خدا حاجتي طلب نكرد. خدا ابوطالب را نزد او فرستاد. مبرم سر او را بوسيد و از او پرسيد كه هستي؟ گفت: مردي از تهامه. پرسيد: از كدام تهامه؟ گفت: از بني‌هاشم. مبرم دوباره سر او را بوسيد و گفت: خداوند علي اعلي به من الهام فرمود كه از تو فرزندي زاده مي‌شود كه وليّ خداست. آن شبي كه علي به دنيا آمد زمين نوراني شد. ابوطالب از خانه بيرون آمد و گفت: اي مردم! وليّ خدا در كعبه به دنيا آمد. زماني كه صبح شد او داخل كعبه شد و گفت: يا رب هذا الغسق الدجى و القمر المنبلج المضي بين لنا من أمرك الخفي ما ذا ترى في اسم ذا الصب اي پروردگار اين تاريكي ظلماني واي آفريننده ماه نوراني و تابان! راز نهاني خود را براي ما آشكار ساز كه براي اين طفل چه نامي برمي‌گزيني. سپس ابوطالب صداي هاتفي را شنيد كه می‌گفت: يا اهل بيت المصطفى النبي خصصتم بالولد الزكي إن اسمه من شامخ العلي علي اشتق من العلي اي اهل بيت پيامبر مصطفي! شما به فرزندي پاك ممتاز شده‌ايد. نام او از جانب خداي بزرگ علي تعيين شد و اين نام از لفظ علي (كه يكي از صفات الهي است) مشتق شده است. ● - كفاية الطالب ص ۴۰۶؛ - الغدير، ج۷ ، ص۴۶۷ @apmkadeh