💠نمایی اجمالی از حیات پربرکت آیت الله سیّد جمال‌الدّین گلپایگانی سیّد جمال‌الدّین موسوی گلپایگانی مرجع تقلید و از عرفای شیعه در سال ۱۲۹۵ (قمری) در روستای سعیدآباد گلپایگان به دنیا آمد. وی ۱۲ ساله بود که نزد برادرانش، درس را آغاز کرد. برای ادامه تحصیل، راهی گلپایگان شد و عمده علوم عربی و منطق را از علمای گلپایگان آموخت. در سال ۱۳۱۱ (قمری) در سن ۱۶ سالگی، به اصفهان و بعد از آن به نجف رفت. در فقه از اساتیدی مانند آخوند خراسانی، سید محمدکاظم یزدی، شیخ محمد بهاری، میرزا محمدتقی شیرازی و میرزای نائینی و در فلسفه و عرفان از بزرگانی چون سید احمد کربلایی، علی‌محمد نجف‌آبادی، شیخ محمد بهاری و جهانگیرخان قشقایی بهره برد. مرحوم علامه طهرانی در مورد ایشان میگویند: «از صداى مناجات و گريه ايشان همسايگان حكاياتى دارند. دائماً صحيفه مباركه سجّاديّه در مقابل ايشان در اطاق خلوت بود، و همين كه از مطالعه فارغ مى‏شد بخواندن آن مشغول مى‏‌گشت. آهش سوزان، و اشكش روان، و سخنش مؤثّر، و دلى سوخته داشت. در زمان جوانى در اصفهان تحصيل مى‌‏نموده و با مرحوم آية الله آقاى حاج آقا حسين بروجردى هم درس و هم مباحثه بوده است، و آيه الله بروجردى چه در اوقاتى كه در بروجرد بودند و چه اوقاتى كه در قم بودند، نامه‏‌هائى به ايشان می‏نوشتند و درباره بعضى از مسائل غامضه و حوادث واقعه استمداد مینمودند.»(معاد شناسى، ج‏1، ص 142) وی در عصر روز دوشنبه ۲۹ محرم ۱۳۷۷ (پنجم خرداد ۱۳۳۷)، در سن ۸۲ سالگی درگذشت و در وادی السلام نجف دفن گردید. 🆔@aqldin2