حکایتی از گلستان سعدی: عارفی از مقام درویشی و عرفان به معلمی و مدرسه روی آورد. از او پرسیدم: معلمی را بر پارسای (درویشی) چه برتری دیدی که از آن سبب به گروهِ معلمان پیوستی؟ پاسخ داد: عارف تنها در اندیشه نجات خویشتن است، ولی عالم بر آن است که غرق شدگان دریای موج‌خیز‌ جهل را نجات دهد... 👇👇👇👇 صاحبدلی به مدرسه آمد ز خانقاه بشکست عهد صحبت اهل طریق را گفتم میانِ عالم و عابد چه فرق بود تا اختیار کردی از آن این فریق را؟ گفت: آن گلیم خویش به در می‌برد ز موج وین جهد می‌کند که بگیرد غریق را www.arabasadi.ir @arabasadiir