أعوذ بِاللهِ مِنْ کسرةِ النَفْسِ وَ مِنْ اِبْتِسَامة لاروح فِیهَا و مِنْ حُزْن یَأکُلُ القَلْب بصَمْتِ پناه می برم به خدا از شکست نفس و از لبخند که روحی در آن نیست و از اندوه که قلبم را بی‌صدا می بلعد...