چه دردیست که به جان جماعت مذهبی افتاده که دائما خشک مقدسها را عامل تمام مصیبتها میدانند!
که هیچ تعریف دقیقی هم از خشک مقدسی ندارند و هر چه برخلاف باورها و مقبولاتشان باشد را افراطیگری مینامند.
قاتل علی(ع) هم افراط بود و هم تفریط
افراط جماعت سر به مهر احمق و جاهل و نوک دماغ بین نهروانی که اسلامیبودن یک حکومت را مساوی اجرای همهی شریعت، کمی و کیفی میدانستند.
و تفریط جماعت دنیاپرست آسایشطلب که در انجام دستورات امامشان کوتاهی ورزیدند و از یاریکردنش سر باز زدند...
قتلگاه علی(ع) محراب مسجد کوفه نبود.
قتلگاه او سقیفه بود؛ قتلگاه او شورای خلافت بود؛ قتلگاه او صفین و حکمیت و جمل بود؛ قتلگاه او عدم اجابت دستوراتش برای حمله به متجاوزین لشگر معاویه بود.
قتلگاه علی(ع) « الدهر انزلنی ثم انزلنی...» بود.
باری که ابن ملجم ترکیبی از توهم عدالتخواهی و حقیقت دنیاطلبی بود.
با پیشانی پینه بسته و دلی که شهوت قطام را در خود جای داده بود شد اشقی الاشقیاء...
@srdrgm