هدایت شده از 
علیه السلام مادر مادر گرامى و بزرگوار ابوالفضل العباس ( عليه السّلام ) بانوى پاك ، ((فاطمه دخت حزام بن خالد)) است. ((حزام )) از استوانه هاى شرافت در ميان عرب به شمار مى رفت و در بخشش، مهمان نوازى، دلاورى و رادمردى مشهور بود. خاندان اين بانو از خاندانهاى ريشه دار و جليل القدر بود كه به دليرى و دستگيرى معروف بودند. گروهى از اين خاندان به شجاعت و بزرگ منشى، نامى شدند، از جمله: ۱. عامر بن طفيل: عامر برادر ((عمره))، مادر مادربزرگ ((ام البنين )) بود كه از معروفترين سواران عرب به شمار مى رفت و آوازه دلاورى او در تمام محافل عربى و غير آن پيچيده بود تا آنجا كه اگر هيأتى از عرب نزد ((قيصر روم)) مى رفت در صورتى كه با عامر نسبتى داشت، مورد تجليل و تقدير قرار مى گرفت وگرنه توجهى به آن نمى شد. ۲. عامر بن مالك: عامر جدّ دوّم بانو ((ام البنين)) است كه از سواران و دلاوران عرب به شمار مى رفت و به سبب دليرى بسيارش، او را ((ملاعب الاسّنة)) (همبازى نيزه ها) لقب داده بودند. ... علاوه بر دلاورى، از پايبندان به پيمان و ياور محرومان بود و مردانگى او ضعيفان را دستگير بود كه مورخان در اين باب نمونه هاى متعددى از او نقل كرده اند. ۳. طفيل : طفيل پدر عمره (مادر مادر بزرگ ام البنين) از نامدارترين دلاوران عرب بود و برادرانى از بهترين سواران عرب داشت... 4 عروة بن عتبه : عروه پدر ((كبشه)) نياى مادرى ام البنين و از شخصيتهاى برجسته در عالم عربى بود. به ديدار پادشاهان معاصر خود مى رفت و از طرف آنان مورد تجليل و قدردانى قرار مى گرفت و پذيرايى شايانى از او به عمل مى آمد. اينان برخى از اجداد مادرى حضرت ابوالفضل (عليه السّلام) هستند كه متصف به صفات والا و گرايشهاى عميق انسانى بوده اند و به حكم قانون وراثت، ويژگيهاى والاى خود را از طريق ام البنين به فرزندان بزرگوارش منتقل كرده اند. ادامه دارد... https://eitaa.com/asheghaneAbalfazl133