رهبر بزرگوار انقلاب، در نخستین روز قرن پانزدهم هجری شمسی، «تولیددانش‌بنیان» را به عنوان پیشران و بستر «فعّال‌شدن همه‌ی زمینه‌های پیشرفت» مطرح کردند. چنین تقریری از مسئله‌ی تولید ـ که در نگاه متعارف، صرفاً یکی از ده‌ها موضوع در منظومه‌ی اقتصادی و صنعتی کشور به حساب می‌آید ـ ما را در برابر این پرسش قرار می‌دهد که دانش‌بنیان شدن تولید حاوی چه ظرفیتی است که فعّال شدن تمامی زمینه‌های پیشرفت ـ اعم از فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ـ متوقّف بر آن است؟ در این پژوهش، ردیابی طرح مسئله‌ی تولید و فهم عقبه‌های تاریخی آن ـ یا به تعبیر دقیق‌تر، فهم «روند شکل‌گیری مسئله‌ی تولید» ـ در دیدگاه رهبری، نگارنده را به بازخوانی حرکتی سوق داد که از سال 1384ـ نخستین سال سند چشم‌انداز بیست‌ساله ـ و با ابلاغ «سیاست‌های کلّی بند ج اصل چهل و چهار قانون اساسی» آغاز شده بود. جستجوی این روند تاریخی، کمک می‌کند صورت‌بندی و تقریر مسئله‌ی تولید را در نسبت با سرچشمه‌های آن در سیاست‌های کلّی اصل چهل و چهار قانون اساسی ـ که در یک کلام، «جوشش و تحرک اقتصادی آحاد مردم» است ـ بیابیم. اکنون که سه سال به پایان زمان مقرّر چشم‌انداز بیست‌ساله‌ی جمهوری اسلامی باقی مانده، با تمرکز و اجماع ملّی بر سر مسئله‌ی تولید دانش‌بنیان، شاید بتوان عقب‌ماندگی‌هایی را که نسبت به افق‌های تعیین‌شده‌ی این سند پیش آمده، جبران نماییم، ان شاء الله... شما می‌توانید متن کامل این یادداشت را در سایت عصر‌پیشرفت، به آدرس زیر، مطالعه نمایید http://asr-e-pishraft.ir/?p=7033 #به_توان_دانش #دانش_بنیان #تولید_دانش_بنیان #ایران_آینده