وداع با اردیبهشت آخرین روزهای اردیبهشت است؛ بر سر شاخه ی کاجی سبز مرغکی زببا ودل شیدا ترنمی میخواند با طنازی بسیار می‌زند نغمه؛ ی راز نیست معلوم که این آخرین وعده ی دیدار من و این ماه خداست، یا که باز هم مهلتی هست مرا؟ گذر عمر چه زود میگذرد، درروال عادی ایام، روز وماه وسال هستند، مدام آنکه روزی نیست،، ماییم،، بدان قدر این لحظه ها رادریاب،، سایت شعر ایران خانم صدیقه جُر