با ذکر یا حـسین تو دل دم گرفته است در عرش سینه خیمۀ ماتم گرفته است آتش به خـون دل زده قـقـنـوس دیده‌ها از روضه‌هات بال و پر غم گرفته است چشم از شب شهادت تو رزق و روزی خود را بـرای مـاه محـرم گرفته است از آه آتــشـیـن تـو در پـای روضـه‌هـا از سنگ روضه‌خوان تو شبنم گرفته است بـاد از نفـس‌نفـس زدنت بـین گـریه‌ات موج عـزا به دامن پـرچـم گرفته است بشکن سکوت بغض گلو را عزیز جان بر منبرت جلوس کن و روضه‌ای بخوان *** بند دوم *** با سـیـر در مـیان مـقـاتل، و روضه‌ها ما را فدای عشق حسین کن در این منا تا غـرق اشتـیاق حـسین دق نکـرده‌ایم هـمراه خـود بـبـر دل ما را به کـربـلا واکن گـره ز روضـۀ گـودال قـتـلـگـاه از نـالـۀ غـریـب زنـی بـیـن خــنـده‌هـا قرآن به لحن روضه، بخوان آیه‌های کهف هـم نـالـه بـاش قـاری قـرآن نـیــزه را با پـای دل بـبر دل ما را در این سفـر بر روی خار غصه و غـم شام پر بلا بی‌شک شـنـیده از دم روضه، پـیام تو دنـیـا طـنـیـن نــالـۀ الـشـام و شــام تـو *** بند سوم *** در نفخ روضه کار تو با غم دمیدن است با گریه تا نهـایت غـصه رسیدن است قـربان حج کودکی‌ات ای سفـیر عشق هر روضه‌ات منای به قربان رسیدن است سعی صفا و مروۀ حجت به روی خار از کـربـلا به شام، پـیـاده دویـدن است دیدی جـواب قاری قـرآن به شهر شام با چوب خیزران ز لبش بوسه چیدن است دیدی که ظرف جان پر از زخم عمه‌ات بین خـرابه لب پره شوق پـریدن است جسمت مدینه بود و دلت مـرغ کـربلا ای آخـرین شهـیـد محـرم به روضه‌ها لینک کانال در ایتا https://eitaa.com/astanevesal