✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز: «چرایی عدم حضور ایرانیان در قیام حسینی»
روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠۵/١٢
✍️ مناسبت روز: امروز پنجمین روز از ماه محرم‌الحرام است و بر اساس نظر برخی از مورخان در این روز «شَبَث بن رِبعِی» به دستور عبیدالله بن زیاد ملعون با چهار هزار نیروی سواره وارد کربلا شد؛ او یکی از شخصیت‌های بسیار بی‌ثبات در تاریخ اسلام است؛ که بارها به لشگر خیر و دوباره به لشگر شرّ پیوسته و در واقعه کربلا نیز ابتدا به امام حسین (ع) نامه نوشته و از حضرت دعوت نموده، اما با تسلط ابن‌زیاد بر کوفه بار دیگر تغییر موضع داده و در روز عاشورا فرماندهی نیروهای پیاده سپاه عمر بن سعد را بر عهده داشت؛
همچنین در روز پنجم محرم، عبیداللّه بن زیاد دستور داد تا ۵۰۰ نفر به فرماندهی «زجر بن قیس» بر سر راه کربلا بایستد و هر کسی را که قصد همراهی امام حسین(ع) را داشت به قتل برسانند؛
«زجر» نیز ابتدا از یاران حضرت علی(ع) در جنگ‌های جمل و صفین بود اما پس از شهادت آن حضرت، به معاویه پیوست؛ او در واقعه کربلا، رئیس پاسبانان کوفه بود و پس از آن جنایت بزرگ، سرهای شهدا را به همراه اسیران کربلا از کوفه به شام نزد یزید بن معاویه برد؛ لذا در آغاز سخن، پایداری در راه حق و عاقبت به خیری را از خداوند منان درخواست می‌نمائیم؛
✍️ اما در سخن امروز نیز همانند روزهای گذشته محرم به یکی دیگر از شبهات قیام حسینی می‌پردازیم؛
❓از جمله سؤالاتی که در رابطه با حماسه حسینی مطرح شده، این است که چرا حتی یک نفر از ايرانيان که ادعای پیروی از مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را دارند، در قیام حسینی حضور نداشته و از یاری حضرت خودداری نموده‌اند؟
✅ ابتدا باید عرض کنیم که اگر چه در تاریخ کربلا به تصریح اسمی از ایرانیان را به ثبت نرسیده که مثلاً بگویند این افراد ایرانی در سپاه امام حسین (ع) حضور داشته‌اند، اما برخی از مورخین اشاره به حضور تعدادی از «موالیان» در بین اصحاب امام حسین (ع) در کربلا نموده‌اند که «موالی» بیشتر به مسلمانان غیر‌عربی گفته می‌شد که به یکی از تیره‌ها و قبایل بزرگ عرب پیوند خورده بودند، لذا برخی، این مولیان را ایرانی دانسته‌اند، منتها سند و مدرکی برای اثبات آن ارائه نکرده‌اند؛
همچنین در یکی از کتب معاصر نیز آمده که عده‌ای از ایرانیان قصد پیوستن به کاروان حسینی را داشته‌اند ولی عمر بن سعد متوجه شده و ممانعت نموده است، ولی برای این مطلب نیز سند معتبری ارائه نشده است؛
✍️ لذا در پاسخ به این شبهه، نکته مهم این است که بدانیم تصوری که ما امروز از «ایران» و «ایرانی» وجود دارد با آن دوره کاملاً متفاوت است و در آن زمان اصلاً چیزی به عنوان شیعیان امروز ایرانی وجود نداشته است!
ایران در آن سال‌ها پس از جنگ و لشگرکشی اعراب و شکست از آنها، تحت سلطه شدید آنها قرار گرفته بودند و به جز شمار بسیار اندک، هنوز مشرف به اسلام نشده بودند و به همین دلیل به اعراب، جزیه پرداخت می‌کردند؛ و البته همان جمعیت اندک مسلمان شده نیز در بین اعراب به‌عنوان شهروندان درجه دو و سه بوده‌اند تا جایی که حتی سال‌ها بعد از عاشورا و در شورش بر علیه امویان نیز هنوز ایرانیان به عنوان سرباز پیاده نظام قبایل عربی در خراسان فعالیت می‌کردند و هویت اقدام سیاسی و اجتماعی مستقل نداشتند؛ لذا طبعاً انتظار برای حضور ایرانیان در ماجرای کربلا در سال ۶١ هجری قمری، انتظار بسیار نابجایی می‌باشد؛
البته در تاریخ به حضور مؤثر شماری از ایرانیان، در قیام مختار سقفی (ره) برای خونخواهی از شهدای کربلا اشاره شده، که آنها نیز علی‌القاعده بردگان یا شبه بردگانی بودند که اسلام آورده بودند، و با حمایت مختار، فرصتی برای حضور یافته بودند؛
در پایان این مبحث باید بدانیم که ایرانیان پس از سقوط بنی‌امیه به تدریج هویت مجدد خود را بدست آوردند و از آن دوران تمایل خود را به انقلاب حسینی به طور جدی نشان دادند؛ تا جایی که در عصر تیموریان، ده‌ها کتاب توسط اهل سنت ایران درباره قیام کربلا و حضرت سیدالشهداء (ع) نوشته شده و از همان دوره نیز کم‌کم به مکتب اهل‌بیت (ع) و مذهب تشیع متمایل شدند و مجالس عزاداری اباعبدالله در بین آنها شکل گرفت؛ و این روند تا به امروز که بزرگترین مجالس حسینی در کشور اسلامی ایران برگزار می‌گردد، همچنان ادامه دارد.
@astanfatemi