🌹سلام شب بخیر
◼ عوارض کمبود آهن در بدن
👈آهن یکی از عناصر مغذی و ضروری برای حفظ سلامت بدن است. آهن باعث تضمین عملکرد سلولهای بدن میشود، تمرکز و حافظه را بالا میبرد، انرژی بدن را تأمین میکند و به ساخت هموگلوبینهای سلولهای خونی کمک میکند. این سلولها وظیفهی انتقال اکسیژن به سمت بخشهای مختلف بدن را بر عهده دارند. آهن افسردگیهای شما را به دست فراموشی میسپارد.
◾التهاب زبان، سرگیجه، سردرد، عدم حفظ دمای ثابت بدن، نفس نفس زدن، ناخنهای شکننده، زودرنجی، تپش قلب یا ضربان نامنظم از عوامل احتمالی دیگری هستند که نشان میدهند شما دچار کمبود آهن هستید .
◾توجه داشته باشید که مصرف داروهای ضد اسید مانند رانیتیدین یا مصرف زیاد داروهایی مانند امپرازول یا ازومپرازول میتواند جلوی جذب آهن را بگیرد.
◾ورزشهای شدید
اگر به عنوان مثال خودتان را برای دوی ماراتون آماده میکنید احتمال دارد که میزان زیادی آهن را از طریق تعریق و ادرار از دست بدهید. توجه داشته باشید که دویدن همچنین میتواند باعث خونریزی دستگاه گوارش شود (که معمولاً دوندهها متوجه آن نمیشوند) و این مشکل نیز به از بین رفتن آهن بدن دامن میزند. شوک و ضربههایی که در تماس با زمین و مدام به پاها وارد میشود یکی دیگر از عواملی است که باعث از بین رفتن خون و در نتیجه گلبولهای قرمز میشوند. برای همین احساس خستگی بیش از حد یا پا درد میشوید. کفشهای مخصوص دو با کفیهای محکمی ساخته میشوند که جلوی این ضربهها را میگیرند و از هدر رفتن خون جلوگیری میکنند.
◾اهدای خون
اگر عادت به اهدای خون دارید باید به میزان آهن بدنتان توجه داشته باشید.
◾ توصیه میکنیم در روزهای بعد از اهدای خون حتماً به مدت چند روز مواد غذایی سرشار از آهن مصرف کنید. علاوه بر این اگر میزان آهن خونتان کمی پایینتر از حد نرمال است بهتر است بین دفعات اهدای خون فاصله بدهید.
◾رنگ پریدگی و احساس ضعف تنها علائم کمبود آهن نیستند
معمولاً در بیشتر موارد علائم کمبود آهن نامشخص است. معمولاً احساس خستگی مزمن و از دست رفتن قدرت بدنی از عوامل کمبود آهن هستند. علاوه بر اینها سندروم پاهای بیقرار نیز از علائم این کمبود محسوب میشوند. توجه داشته باشید که التهاب زبان، سرگیجه، سردرد، عدم حفظ دمای ثابت بدن، نفس نفس زدن، ناخنهای شکننده، زودرنجی، تپش قلب یا ضربان نامنظم از عوامل احتمالی دیگری هستند که نشان میدهند شما دچار کمبود آهن شدهاید. اگر دچار کمبود جزیی باشید احتمالاً علائم آن را احساس نخواهید کرد. آزمایش خون بدهید و از پزشک خود بخواهید تا میزان آهن بدنتان را مشخص کند. در این صورت خیالتان راحت خواهد شد.