🗣جبهه سازی به مثابه «خودسازی» 🔸قسمت اول در یک جمله می توان گفتمان فرهنگ رهبر انقلاب در حوزه مدیریت جبهه و میدان را در چارچوب نوعی فرآیند «خودسازانه جمعی» درک کرد. به عبارت دیگر گویا ایشان همگان را به شیوه متاخری از خودسازی دعوت می کند که در نتیجه آن در تشکیل شبکه ای از روابط و پویایی های فرهنگ پیش برنده در برابر شبکه رقیب سرمایه داری_صهیونیستی_ ارتجاعی تجلی می کند. در این چارچوب نزدیکترین مفهوم در معنی دار کردن «جبهه سازی» خودسازی است. جبهه سازی یعنی گونه ای از خودسازی در راستای کسب توانمندی ها و تحقق آرایشی که جریان انقلابی را از انفعال و فرودستی میدانی در حوزه فرهنگ و هنر و رسانه به در آورد و تا موقعیت های مسلط ارتباطی و کنشگری ارتقاء دهد. «خود» در این مقام، به نوعی «هویت فرهنگی_حرفه ای برآمده از همگرایی ارگانیکِ شبکه ای از نیروهای فرهنگی/ارتباطی وفادار به انقلاب اسلامی» دلالت دارد. هویتی که در بیان رهبری برجسته شده و بدان دعوت می شود. در سطوحی پایین تر، تحت عنوان «جناح مؤمن» یا «تشکلهای فرهنگی» یا «فعالین فرهنگی» احساس شده است اما کمتر تجربه ای از آن به مثابه یک جبهه منسجم مسلط دارای ابتکار عمل وجود داشته است. این هویت جدید و متفاوت و البته شوق برانگیز و رهایی بخش چیزی است که رهبری خواستار تقویت و ارتقاء آن به میزانی است که روح حاکم و پیش برنده یک جبهه شود. 👤حجت الاسلام علی جعفری؛ فعال فرهنگی هنری 📍کرسی نقد و نظر الگوهای نظری و عملی متشکل سازی. مشهد تیرماه ۱۳۹۶ @avand98 🔰 ادامه دارد...