در فرازهایی از یکی از خطبه‌های حضرت امیر در نهج البلاغه، حضرت می‌فرمایند خوراک من دو قرص نان بیشتر نیست و ادامه می‌دهند: 👈 «فَمَا خُلِقْتُ لِيَشْغَلَنِي أَكْلُ اَلطَّيِّبَاتِ كَالْبَهِيمَةِ اَلْمَرْبُوطَةِ هَمُّهَا عَلَفُهَا...» مرا براى آن نيافريده‌اند كه غذاهاى لذيذ و دلپذير به خود مشغولم دارد، چون چارپايان در آغل بسته كه همه هدفشان نشخوار علف است‌، ... در ادامه حضرت می‌گویند: مثل این است که می‌شنوم برخی می‌گویند اگر قوت پسر ابوطالب چنين است، ضعف او را زمینگیر می‌کرد و نمی‌توانست با پهلوانان ‌و شجاعان جنگ کند. حضرت برای پاسخ به این گمان می‌فرمایند: 👈 «أَلَا وَ إِنَّ اَلشَّجَرَةَ اَلْبَرِّيَّةَ أَصْلَبُ عُوداً وَ اَلرَّوَاتِعَ اَلْخَضِرَةَ أَرَقُّ جُلُوداً وَ اَلنَّابِتَاتِ اَلْعِذْيَةَ أَقْوَى وَقُوداً وَ أَبْطَأُ خُمُوداً» بدانيد، كه آن درخت كه در بيابان‌ها پرورش يافته، چوبى سخت‌تر دارد و بوته‌هاى سرسبز و لطيف، پوستى بس نازك. آرى، درختان بيابانى را به هنگام سوختن، شعله نيرومندتر باشد و آتش بيشتر. .... کلام حضرت در تاثیر تحمل سختی و ترک نازپروردگی فقط در مورد اصلاح بدن انسان نیست، بلکه روح انسان نیز اگر با سختی و محدودیت‌ها مواجه شود، رشد می‌کند. در تربیت نفس باید طعم سختی و محدودیت را چشید، بدن انسان نیز اگر عادت به راحتی و برخورداری و پرخوری کند، می‌شود ماشین دفع! روزه برای اصلاح بدن و روح، تمرینی لازم از چشیدن طعم محدودیت است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1