برخی تصور می‌کنند فقط آنچه از دل طبیعت بیرون بیاید مخلوق خداوند است و اگر چیزی وارد مراحل صنعتی یا فرآوری شد نوعی خباثت محصول دست انسان بودن و غیر طبیعی بودن برایش قائل هستند. مثلا ماشین خیلی زیبا و قوی را که می‌بیند سبحان‌الله و الله اکبرشان در نمی‌آید ولی مثلا اسب و یا پلنگ که می‌بینند یاد خدا و سبحان الله آنها در می‌آید. اما واقعش این است که آنچه هم ما می‌کاریم و فرآوری می‌کنیم و می‌سازیم مخلوق و محصول خداوند است. آن فکر و توان و ماده و قوانینی که بر اساس آن ما محصولات را فرآوری کنیم و نظم و شکل دهیم را چه کسی داده است؟ جز خداوند؟ در آیه ١٧ سوره نحل، در مذمت کسانی که به غیر خداوند مشرک می‌شوند، می‌گوید: «أَفَمَن يَخۡلُقُ كَمَن لَّا يَخلُقُۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ» آیا کسی که خلق کردن در دست اوست مثل کسی است که نمی‌تواند خلق کند. خلق از خداست. در آیه ۸ نحل، وقتی به نعمت خلق اسب و قاطر و الاغ برای سوار شدن و حمل کالا اشاره می‌شود، می‌گوید: و بعدا هم چیزهایی خلق می‌‌کنیم که نمی‌دانید. در تفسیر این وعده، برخی مفسرین آن را بر ماشین‌ و موتور تطبیق داده‌اند. در آیه ۹ نیز گفته می‌شود بر خداست که به راه درست هدایت کند و یکی از مصادیق راه درست الهامات الهی در پیشرفت علوم است. اساسا علم وجود مجرد و الهام شونده دارد. در آیه ۱۱ نحل نیز، محصولات کشاورزی و باغی را با آنکه بشر واسطه کاشت و داشت آن است، خداوند به خود نسبت می‌دهد و چه فرقی است بین واسطه گری بشر در پیدایش این محصولات با واسطه‌گری در ساخت گاری و دوچرخه و موتور و ماشین؟! https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1