در آیه ۱۱ سوره حجر آمده است: «وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ» هيچ پيامبرى به سوى آنان نمى‌آمد مگر آنكه او را مسخره مى‌كردند. ..... این یکی از سنت‌های خداوند است که مطالب دینی را به گونه‌ای وارد قلب مجرمان می‌کند که در نگاه آنان چیز مسخره‌ای به نظر می‌رسد و دیگر شما هرکاری کنی، نتیجه ندارد. باب منطق که بسته است اگر باب اعجاز هم باز شود، باز می‌گویند دارد جادو و چشم‌بندی می‌کند. .... اگر در تبلیغ به جماعتی برخوردیم که حرف‌های دین را مسخره می‌کنند اول اینکه بدانیم این حالت آنها کار خداوند به عنوان مجازاتشان است، پس خیلی حرص نخوریم برای انحرافشان و دوم اینکه فقط آنها را دعا کنیم، ادامه ندهیم. مرحوم حائری شیرازی می‌گفتند وقتی چیزی را نمی‌فهمید مسخره نکنید که باب معرفت به روی شما بسته می‌شود. ذهن‌های برخی دو قطبی است یا درستی مطلبی را می‌فهمند یا حکم به بطلان آن و انکارش می‌کنند، درحالی که ذهن باید سه قطبی باشد، یا درستی مطلبی را می‌فهمیم یا بطلان را و یا نمی‌دانیم درست است یا غلط! و نه تایید و نه انکار می‌کنیم. غالب موارد هم از قسم سوم است. امام خمینی در چهل حدیث می‌فرمایند اگر یک مرتاض هم چیزی گفت و نفهمیدی آن را انکار نکن، بگو نمی‌دانم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1