❇ تفســــــیر بار دیگر روى سخن را به پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى‌کند و به عنوان تهدید ظالمان و بدکاران مى فرماید: پس گمان مبر که خداوند از وعده اى که به پیامبرانش داده، تخلّف کند (فَلاَ تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ). زیرا تخلّف از کسى سر مى زند که یا قادر و توانا نباشد و یا نتواند کیفر دهد یا انتقام بگیرد، حال آنکه خداوند قادر و انتقام گیرنده است (إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ ذُوانْتِقَام). 🌼🌼🌼 این آیه در واقع مکمّل آیه وَ لاَ تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلاً عَمَّا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ است که قبلاً داشتیم. یعنى اگر مى بینى ظالمان مهلتى یافته اند، به خاطر غفلت پروردگار از اعمال آنها یا تخلّف او از وعده خود نیست بلکه همه چیز را محاسبه مى کند و کیفر را عادلانه مى دهد. ضمناً کلمه انتقام که در عرف فارسى امروز ما به معنى تلافى کردن توأم با کینه جویى و عدم گذشت آمده، در اصل به این معنى نیست بلکه مفهوم انتقام همان کیفر دادن و مجازات کردن است; مجازاتى که در مورد خداوند، هماهنگ با استحقاق و عدالت و نتیجه اعمال آدمى است. ناگفته پیداست که اگر خدا داراى چنین انتقامى نبود، بر خلاف حکمت و عدل بود. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۷ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh