تفسیر: سوم این که: فزع اکبر آن‌ها را غمگین نمى کند (لایَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الاْ َکْبَرُ). فَزَع اکبر (وحشت بزرگ) را بعضى اشاره به وحشت‌هاى روز قیامت دانسته اند که از هر وحشتى بزرگتر است، و بعضى اشاره به نفخه صور و دگرگونى هاى پایان این جهان و تزلزل عجیبى که در ارکان این عالم مى افتد آن چنان که در آیه 87 سوره نمل آمده است. ولى از آنجا که وحشت روز رستاخیز مسلماً از آن هم مهم‌تر است، تفسیر اول صحیح‌تر به نظر مى رسد. 🌺🌺🌺 بالاخره آخرین لطف خدا درباره کسانى که در این آیات به آنها اشاره شده این است که فرشتگان رحمت به استقبال آن‌ها مى شتابند و به آن‌ها تبریک و شادباش مى گویند و بشارت مى‌دهند این همان روزى است که به شما وعده داده مى شد (وَ تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِکَةُ هذا یَوْمُکُمُ الَّذِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ). در نهج البلاغه مى خوانیم امیر مؤمنان على(علیه السلام) فرمود: به اعمال نیک مبادرت ورزید تا با همسایگان خدا در سراى او باشید، در جائى که پیامبران را رفیق آن‌ها قرار داده، و فرشتگان را به زیارتشان مى فرستد ، خدا آن چنان این گروه را گرامى داشته که حتى گوش‌هایشان صداى آتش دوزخ را نمى‌شنود. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۰۳، سوره مبارکه أنبیاء»