آخرین وصیت امام باقر در لحظه شهادت
وصیة اخری لولده الصادق علیهالسلام
وصی الس الصادق علیهالسلام أبوه، أبوجعفر علیهالسلام وصیة ظاهرة و نص علیه بالامامة نصا جلیا، فروی محمد بن أبیعمیر عن هشام بن سالم عن أبیعبدالله جعفر بن محمد علیهالسلام قال: لما حضرت أبیالوفاة قال: یا جعفر أوصیک بأصحابی خیرا، قلت: جعلت فداک، والله لأدعنهم و الرجل منهم یکون فی المصر فلا یسأل أحدا [1] .
هنگامی که وفات امام باقر علیهالسلام فرارسید، به فرزندش امام صادق علیهالسلام فرمود:ای جعفر! تو را وصیت میکنم در مورد یارانم به خیر و خوبی. امام صادق علیهالسلام میفرماید: گفتم قربانت گردم، به خدا قسم آنها را به مقامی از علم میرسانم که هر مردی از آنها در هر شهری باشد، محتاج به سؤال ازهیچ کس نباشد. در تاریخ زندگانی حضرت امام محمد باقر علیهالسلام، این وصیت خیلی چشم گیر و حایز اهمیت میباشد، زیرا طی آن فرزندش امام صادق علیهالسلام را وصیتی آشکار نمود و طی آن وی را به جانشینی پیامبر عظیمالشأن علیهالسلام منصوب کرد، سپس سفارش اصحاب و یاران را به وی فرمود. این مسأله نیز اهمیت فوقالعادهای دارد که انسان با چه کسی همنشین و همراز و همسفر باشد.
وصیت امام باقر علیهالسلام به امام صادق علیهالسلام دربارهی اصحاب، نشان میدهد که باید این مجموعه از هم پاشیده نشود و قدر همدیگر را بدانند، و برای همدیگر ارزش قایل باشند، و از تفرقه و جدایی بپرهیزند؛ اگر چنین شد هیچگاه شکست نمیخورد و دشمن نمیتواند در آنان نفوذ پیدا کند، زیرا «یدالله مع الجماعه» ؛ [2] دست خداوند متعال با جماعت است، و به قول معروف، با هم باشیم که همیشه باشیم.
درسهای این وصیت
1. هر کس در هر شرایطی که باشد، باید وصیت کند و شاهدانی هم داشته باشد، و این به معنی مرگ و دست کشیدن از زندگی نیست، بلکه در روایت داریم هر که وصیت کند (و خود را آماده برای آخرت نماید) عمرش طولانی خواهد شد [3] .
2. این وصیت، ولایت و امامت امام صادق علیهالسلام را آشکارا تأیید مینماید.
3. به یاران و دوستان باوفا احترام بگزاریم و برای آنها ارزش قایل شویم.
4. کوشش نماییم همیشه در مسیر علم و عمل گامهای بلندی برداریم، تا نیاز به اغیار نداشته باشیم، بلکه دیگران به علم و دانش ما محتاج باشند.
5. این وصیت، اصحاب و یاران را دلگرم، و با همدیگر صمیمیتر میسازد.
به نقل از دانشنامه امام باقر علیه السلام
کانال «از شرح بی نهایت»
https://eitaa.com/azsharhebinahayat