هوشنگ ابتهاج (ه.الف.سایه) را معمولا به غزل‌هایش می‌شناسیم اما نمی‌شود نسبت او با ترانه و تصنیف و موسیقی را نادیده گرفت به‌خصوص موسیقی سیاسی‌اجتماعی. رابطه عمیق و دیرینه او با محمدرضا لطفی هم گواه همین نسبت است.
ابتهاج از همان سال‌های پیش از انقلاب با حرکت مردمی همراه شد. او همزمان با جریان کشتار خونین مردم در میدان ژاله از گروه موسیقی رادیو استعفا داد و با محمدرضا لطفی، گروه موسیقی چاووش را برپا کردند. این گروه هنری در قبال وضعیت جامعه، حساسیت ویژه‌ای داشت و آهنگ‌های سیاسی‌اجتماعی متعددی را در آن روزها تولید کرد. آهنگ‌هایی که برخی از آن‌ها تبلور روح مردم زمان خود بود که هنوز هم زنده و شنیدنی‌اند.
عمده ترانه این آثار سیاسی، سروده هوشنگ ابتهاج بود که به نوعی جزو خاطرات ماندگار مردم ایران شده‌اند و با اینکه خود او از میان ما رفته، اما هنوز طنین ترانه‌هایش جاری است.
در این فرسته به سراغ پنج ترانه سیاسی‌اجتماعی او رفته‌ایم.
🔺@baftar_resane
#شعر #موسیقی #ترانه #ابتهاج #هوشنگ_ابتهاج