هیچ‌کدام از زنان و مردان نوازنده‌ای که از ایروان به تهران دعوت شده بودند، با مضمون اثری که قرار بود اجرا کنند، آشنایی‌ای نداشتند. تنها در میان آنان، آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر از دوران خردسالی‌اش با پیامبر اکرم(ص) و وصف ایشان بزرگ شده و با دین اسلام نیز آشنا بود؛ به‌گونه‌ای که همیشه خود را اول ایرانی دانسته، به آن افتخار کرده و هرگز خود را در شمار اقلیت دینی به شمار نیاورده است. این‌چنین لوریس هایکازی چِکناوُریان در شصت‌و‌نه سالگی به آفرینش و اجرای قطعه‌هایی پرداخت که با همکاری سیدمهدی شجاعی، جلوه‌هایی از سرگذشت انسان به صدا و تصویر درآیند؛ با یاد و خاطرۀ «رسول عشق و امید».
گردهمایی موسیقی، کلام، نور، تصویر و نمایش در این اثر، به برگزیدن ساختار «موسیقی-نمایش» (Musical-Play) برای آن منجر شد؛ قالبی که در تاریخ هنر ایران، بی‌سابقه بود و پس‌از آن ساخت و اجرای آثاری به شیوۀ موسیقی-نمایش در کشور به‌تدریج ادامه یافت. ساختار موسیقی آن نیز «سوئیت‌سمفونی» (Suite Symphony) است؛ به این معنا که قطعه‌هایی مستقل اما با موضوعی یکسان را در بر می‌گیرد و با مجموعه‌سازهای جهانی موسیقی کلاسیک غرب نواخته می‌شود.
با وجود انتشار لوح فشردۀ فیلم کامل ازسوی بنیاد فرهنگی و هنری رودکی، متأسفانه درحال‌حاضر نسخه‌ای از آن در فروشگاه‌های عرضۀ محصولات فرهنگی یا درگاه‌های اینترنتی پخش و دریافت فیلم ارائه نشده است. بااین‌حال، نسخۀ صوتی اجرای دو قطعه از این سوئیت‌سمفونی در لوح فشردۀ آلبوم «مجموعه‌آثار لوریس چکناوریان» و ازسوی مؤسسۀ فرهنگی و هنری آوای باربد قابل‌دسترسی است.
با شادباش هشتادوششمین زادروز لوریس چکناوریان و آرزوی کامیابی و تندرستی برای وی که گیسوانش را بیش‌از نیم‌قرن در آهنگ‌سازی، رهبری ارکستر، شعرسرایی و نقاشی، سپید کرده است، در فرستۀ حاضر پرونده‌ای پیرامون آفرینش نوا و نمای «رسول عشق و امید» به مخاطبان ارجمند تقدیم می‌شود.
پی‌نوشت: تصویر پردۀ دوم توسط آرش خاموشی و تصاویر دیگر پرده‌ها و طرح جلد ازسوی رئوف محسنی ثبت شده است. همچنین لحظه‌های به‌نمایش‌درآمده از اجرای موسیقی-نمایش به کارگردانی تصویری مجتبی شهدادی انجام پذیرفته‌اند.