نوحه‌خوان، فریاد می‌زند: «واحد!» تا در سکوت، دست‌ها به‌صورت تک‌ضربی بر سینه‌ها کوبیده ‌شوند. عزاداران مشکین‌پوش، کمر نفر حاضر در سمت چپشان را به دست چپ خود گرفته‌اند و با دست راستشان، هماهنگ و بافاصله سینه‌زنی می‌کنند. این‌چنین، آیین بومی سوگوارانۀ «چِلاب‌زنی» برپا می‌شود؛ درحالی‌که همگی دورتادور مردی می‌چرخند که در پشت تریبون به کاغذ سوگ‌سروده‌هایش می‌نگرد و با لهجه‌ای جنوبی، آوای ارادت به خاندان رسالت (ع) را سر می‌دهد: حسین فخری. وی که بیش‌از شصت بهار را در زندگانی‌اش به چشم دیده است، در خانواده‌ای اصالتاً بهبهانی، پرورش یافته که پدر، پدربزرگ و برادرش ستایشگر اهل‌بیت اطهار (ع) بوده‌اند. از دوران کودکی به مداحی، علاقه‌مند بوده و طی سال‌های دفاع مقدس، علاوه‌بر حضور در جبهه به‌عنوان رزمنده‌ای بسیجی، به مناسبت رویدادهای مذهبی، نوحه‌خوانی می‌کرد. پس‌از آن دوران تا به امروز، حسین فخری همچنان به سنت سوگواری کهن بوشهری، پای‌بند است و به هر دو زبان فارسی و عربی با لهجۀ بوشهری یا خوزستانی، مرثیه‌خوانی می‌کند. فخری، سروده‌ها را با دقتی ویژه‌ برگزیده و حتی زمان بسیاری را به تمرین اجرایشان اختصاص می‌دهد. مضمون نوحه‌هایش، برداشتی حماسه‌وار از واقعۀ کربلا و زندگانی امام‌حسین (ع) و خانوادۀ آن حضرت است؛ بی‌آنکه به آسیب‌های محتوایی و تحریف‌گونه آلوده شده باشد. وی فروتنانه در برابر مداحی، هرگز وجهی دریافت نمی‌کند و به دور از هرگونه حاشیه و جنجال، از شبستان مسجد جامع خرمشهر یا حسینیه‌های خوزستان، نمایان می‌شود. نوحه‌گری‌های فخری با برخورداری از توانایی نغمه‌آرایی سوزناک در گوشه‌‌ای از حافظۀ شنیداری ما جای گرفته و با پخش بسیاری از آن‌ها در رسانه‌های صوتی و تصویری گروهی، بر سینه‌ زده‌ایم، زمزمه کرده‌ایم یا اشکی ریخته‌ایم. در لحظه‌های ماه محرم که یاد خون خداوند، درون جان‌ها شعله‌ور است شما مخاطبان ارجمند را به شنیدن نه نوحۀ عاشورایی با صدای حسین فخری، دعوت می‌کنیم. پی‌نوشت: عکاس تصاویر طرح جلد و پردۀ ششم، محمد آهنگر (خبرگزاری ایکنا) و عکاس تصاویر پرده‌های یکم، سوم تا پنجم و نهم، فرید حمودی (خبرگزاری فارس) است. 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35 ‌