‌ 🔹حسین حقیقی سال‌هاست در میان خوانندگان پاپ، نوعی دیگر از «بودن» را پیش گرفته و برای مسیر هنری خودش، تمایزات جدی با جریان اصلی موسیقی پاپ کشور قائل است. اولین تصویرِ خوانندگیِ جدی او در ذهن ما، برمی‌گردد به نماهنگ «ایستاده‌ایم تا آخرین قطره خون»؛ اثری حماسی که موجب شناخت صدای حقیقی در موسیقی شد. ورود به جریان موسیقی‌های دینی و خواندن آثاری برای امام زمان و دیگر معصومین هم، خود نشانه‌ای از هویت حسین حقیقی در آثارش دارد. فراگیری گونه پاپ در بین مخاطبین و تعلّق ترانه‌‌های پاپ به مضامین عاشقانه، هر خواننده‌ای را به سراغ این‌گونه می‌کِشانَد؛ اما خواندن عاشقانه‌هایی برای یک خانواده ایرانی که مؤلفه‌هایی از نجابت، حیا، وقار و شمایلی از شخصیت دینی، فرهنگی، اجتماعی و در کل، در شأنِ هویت آنان باشد، نوع دیگری از مضامین عاشقانه را می‌طلبید. 🔹حسین حقیقی در سال ۱۴۰۰ آلبومی با عنوان «تماشایی» منتشر کرد. این آلبوم شامل هشت قطعه با مضامین عاشقانه‌ای‌ «خانواده‌محور» است که پیش‌تر به صورت نماهنگ و یا تک‌قطعه منتشر شده بود؛ اما هدف از گرد هم آمدن این آثار در یک آلبوم واحد، یعنی شناساندن یک سبک «عاشقانه نو» و معرفی کردن خواننده‌ای که آغازگر جریانی تازه در موسیقی پاپ عاشقانه است. 🔹مؤلفه‌‌ای که سبب توفیق حقیقی در موسیقی عاشقانه خانواده‌محور است، داشتن صدا و لحنی متمایز است که می‌تواند لطافت و ظرافت ابراز عشق در عاشقانه‌ها را اجرا کند. در وهله بعد، زاویه‌دید او در انتخاب سوژه‌هاست که به شاعرهای همیارش، امکان می‌دهد تا با همدلی و متناسب با مضمون عاشقانه‌ای که می‌خواهند، ترانه را با دست بازتری برای یک عشق نجیب و باوقار ایرانی بسرایند. این زاویه‌دید، بی‌ارتباط با توانایی حقیقی در نویسندگی و فیلمنامه‌نویسی نیست. 🔹یکی از بسترهایی که امکان تهدید هویت و بنیان خانواده ایرانی را داشت، بلوای ۱۴۰۱ بود. این واقعه، برخی از هنرمندان را می‌توانست به تحرک وادارد تا در برابر تهدیدهای آن برای خانواده ایرانی، با هنر خود صف‌آرایی کنند. حسین حقیقی، یکی از آن دسته هنرمندانی است که باتوجه به تمرکزش در عاشقانه‌های خانوادگی می‌بایست دست به تولید آثاری برای این موضوع مهم می‌زد که متأسفانه این‌گونه نشد. 🔹در پایان گفتنی است که در مضامین این نوع عاشقانه‌ها و ادبیات حاکم بر روابط زوجین، باید مراقبت کرد که به سمت عاشقانه‌های فانتزیِ غیرواقعی و غیراصیل نرود که نجابت و وقار عشق اسلامی را نداشته باشد؛ فانتز‌ی‌های عیان و شیکی که در شبکه‌های مجازی دامن زده می‌شوند و تنها رنگ و لعاب مذهبی به سر و صورتش کشیده‌اند.