🌟 هنگام هم كه را به طرف مى‌كنيم 👈 اگر متوجه چيز ديگرى باشد 💢 در واقع به خدا پشت كرده ايم ⚠️ خداوند جسم نيست كه رو و صورت ما به طرف او باشد ... بلكه دل ما بايد به طرف خدا باشد 💫 وقتى دلمان متوجه او نيست💥 مثل اين است كه رويمان را از او برگردانيده‌ايم 🛑 در اين صورت ، آيا چنين نمازى استحقاق ثواب دارد؟ آيا باز هم بايد به خودمان بباليم كه چنين عبادتى كرده‌ايم؟ يا بايد شرمنده باشيم كه چقدر بى ادب بوده‌ايم😔😧😲😣😔 💡در روايتى از پيامبر اكرم(ص) نقل شده است كه مى‌فرمايد : 👈 كسى كه در توجهش به است💢 ، آيا نمى‌ترسد از اين كه خداوند او را به صورت مسخ كند؟ آنهايى كه از ما بالاترند وقتى خود را مى‌كنند ... براى مثال ، از خود مى‌پرسند ، نماز صبحى كه خوانديم ، يا دعا و قرآنى كه خوانديم ، چقدر با حضور قلب و توجه به خدا همراه بود؟ به اين دليل ، هميشه استغفار مى‌كنند ؛ چون مى‌بينند چيزى ندارند كه عرضه كنند💢 ، حتى در جايى كه خواسته‌اند با محبوبشان بگيرند ، كرده‌اند ⚡️ 🌾البته امثال بنده در اين سطح نيستيم ، اما توجه به اين مقامات كم‌ترين فايده‌اش اين است كه بدانيم كه هستيم و چه مى‌كنيم و به اين عبادت‌هاى دست و پا شكسته خود مغرور نشويم 🔥 اگر يك شب موفق شويم دو ركعت نافله بخوانيم ، شي☠طان ما را وسوسه مى‌كند و دچار عُجب مى‌شويم كه عَجَب عبادتى كرده‌ايم! اولياى خدا نه از گناهانشان ، كه از ذكر و عبادتشان نيز به درگاه خداوند استغفار مى‌كنند . ما هم بايد از خدا بخواهيم به ما توفيق دهد گاهى به آنها شباهتى پيدا كنيم . تشيّع و پيروى كردن از اهل بيت(ع) يعنى اين كه انسان سعى كند شباهتى به آنها پيدا كند . حضرت على (عليه السلام) مى‌فرمايد: اَلا اِنّكم لا تَقْدِرونَ على ذلك و لكن اَعينوني بِوَرَع وَ اجْتهاد و عفّة وسِداد؛ بدانيد كه شما قدرت آن را نداريد (كه مثل من به قرص نان و جرعه آبى بسازيد) ولى با 👈 اجتناب از محارم ، كوشش ، پاك دامنى و خودنگه دارى مرا يارى رسانيد ✨ ... بايد تلاش كنيم مثل آنها بشويم . انسان وقتى بداند چنين افرادى هم وجود دارند ، از خدا مى‌خواهد به او توفيق دهد كه گاهى از اين حالات پيدا كند . 📚 : پندهای امام صادق(ع) به ره‌جويان صادق، ص۳۵ ✍ استاد علامه مصباح یزدی (ره) @bandegizendegi eitaa.com/bandegizendegi