🔷 شهید آوینی: «زبان فارسی آن زبانی است كه گلستان و بوستان و مثنوی و غزلیات لسان‌الغیب را به آن می‌خوانیم و راستش این است كه ما این زبان را با همه شیرینی و زیبایی و قابلیت شگفت‌انگیز در بیان مدیون قرآن هستیم؛ می‌گویم قرآن و نمی‌گویم زبان عربی. 🔹زبان عربی نیز خود مدیون قرآن است. آن كس كه این تحول تاریخی را نادیده انگارد، از تاریخ ایران بی‌خبر است و مقام و موضع خویش را نمی‌شناسد. اگر حافظ شیراز می‌گوید: اگرچه عرض هنر پیش یار بی‌ادبی است، زبان خموش ولیكن دهان پر از عربی است، مُرادش از عربی، زبان قرآن است نه زبانی كه تازیان به آن تكلم می‌كنند. بزرگان از علمای ما نیز اگرچه مكتوبات خویش را به زبان عربی فصیح می‌نگاشته‌اند، اما از تكلم به زبان تازیان عاجز بوده‌اند. زبان عربی نیز خود را در قرآن پیدا كرده است.» 🔸منبع: کتاب «رستاخیز جان»، مقاله، «رستاخیز جسم و جان» @basijasatidilam