🍃🍂🍃🍂🌹🍂🍃🍂🍃 ❓❓ #پرسش مخاطبین از محضر حضرت استاد باسمه تعالی با عرض تبریک عید سعید غدیر خم درباره صحبت یکی از نامزدهای ریاست جمهوری دوره چهاردهم در مناظره تلویزیونی مطلبی مطرح شد که موجب شبهه برای من و دوستانم گردید. این نامزد مدعی است که بر پایه آیه ( وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَأٓمَنَ مَن فِي ٱلۡأَرۡضِ كُلُّهُمۡ جَمِيعًاۚ أَفَأَنتَ تُكۡرِهُ ٱلنَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ ۹۹ یونس ) خداوند نمی خواهد همه مردم به زور مومن گردند و پیامبر را هم از این کار نهی می‌کند؛ پس ما نباید مردم را به پوشش خاصی که ما نمی‌پسندیم وادار کنیم و هرکسی می‌تواند پوشش مناسب با عرف جامعه خودش را داشته باشد و یکی از بزرگان حوزه گفته است: در مسأله بی حجابی نباید با زور بر خورد شود. لطفا از استاد بخواهید که این نظریه را توضیح دهند و وظیفه مردم و مسئولان در حکومت اسلامی چيست؟ با تشکر. ┈••✾•🍃🌹🍃•✾••┈ ✍🏻 پاسخ: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الحمدلله رب العالمین و الصلاة و السلام علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطّیّبین الطّاهرین المعصومین سیّما بقیة الله عجّل الله تعالیٰ فرجه و سهّل الله مخرجه سلام علیکم و رحمة الله بنده هم عید الله الاکبر، عید ولایت حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب - علیه السلام - را تبریک و تهنیت عرض می کنم. با تشکر از شما و دوستانی که نسبت به اسلام‌شناسی دغدغه مند هستند. مطالبی را به عرض میرسانم: اول حافظ قرآن یا احادیث بودن گرچه یک فضیلت است اما به معنای اسلام شناسی نیست و چه بسا انسان به سبب سطحی نگری، بر خلاف دین و معارف اسلامی نظری بیان کند؛ و کسی حافظ قرآن نباشد اما عالم به حقیقت دین باشد و به سبب تخصص علمی، دیدگاه صحیح اسلام را تبیین نماید. برای قضاوت نظریه حق یا باطل، معيار برهان است. در روایات شیعه و سنی درباره کسانی که بدون علم و تخصص لازم، درباره اسلام نظر می‌دهند به شدت نهی شده است: رُبَّ تَالِ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْقُرْآنُ يَلْعَنُهُ. چه بسا کسی که قرآن را تلاوت می‌کند و در همان حال، قرآن او را لعنت می‌کند.¹ یا کسانی که بدور از تحقیق علمی و به سلیقه خودشان قرآن را تفسیر می‌نمایند کافر شده و جایگاه شان در جهنم است: مَنْ فَسَّرَ اَلْقُرْآنَ بِرَأْيِهِ فَقَدْ كَفَرَ ². مَنْ قَالَ فِي اَلْقُرْآنِ بِغَيْرِ عِلْمٍ فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ اَلنَّارِ ³. نتیجه: افرادی که تخصص و صلاحیت علمی لازم را ندارند باید تقوای الهی داشته، از اظهار نظر در معارف دینی خودداری نمایند و فقط به نقل دقیق آراء بزرگان بسنده کنند. دوم در معارف دینی دو ساحت مطرح است که عدم توجه به آن، سبب مغالطه می‌گردد و موجب می‌شود که ناخواسته ضالّ مضل شویم؛ یعنی هم خودمان گمراه گردیم و هم دیگران را به گمراهی بیندازیم. الف: ساحت تکوین، یعنی نظام وجود و خلقت. ب: ساحت تشریع، یعنی نظام قانونگذاری. الف- ساحت تکوین: خداوند متعال در عالم خلقت قوانینی دارد؛ از جمله آنها این است که انسان را فاعل مختار آفریده و در دنیا برای او امکاناتی قرار داده تا به واسطه عوامل درونی مانند عقل و هوای نفس و عوامل خارجی مانند انبياء و شیاطین در معرض انتخاب قرار گیرد و به جایگاه رشد تکوینی نائل گردد؛ یعنی مي تواند با انتخاب آزاد خویش بالاتر از ملائکه یا پست تر از حیوانات گردد. ب- ساحت تشریع: در زندگی فردی و اجتماعی وجود قانون ضروری است. در مکتب اومانیسم مردم قانون می‌گذارند اما در جهان بینی اسلامی خداوند متعال و پیامبر -ص- و امامان معصوم -ع- واضع قوانین میباشند. نتیجه: آیات لَآ إِكۡرَاهَ فِي ٱلدِّينِ⁴ إِنَّا هَدَيۡنَٰهُ ٱلسَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرࣰا وَإِمَّا كَفُورًا ⁵ وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ...⁶ ناظر بر ساحت آزادی های تکوینی است و هیچ دلالتی بر ساحت تشریع و قانونگذاری ندارد و نباید از آن اباحه‌گری و آزادی های اجتماعی غربی را نتیجه گرفت. پر واضح است که آیات مجازات زناکار و سارق، خواه مرد باشند یا زن، دلالت می‌کند که مسلمانان و حکومت اسلامی مکلف هستند با مجرمین برخورد خشن کنند و برای گناهان دیگر هم مجازات های حدود و تعزیرات وجود دارد. پس در جامعه اسلامی رعایت حقوق دیگران و قوانین شرعی و مقررات و همچنین حفظ بیت المال و محیط زیست، عمل به تعهدات و... کاملاً ضروری است. 📖 ادامه مطلب را در پست بعدی مطالعه نمایید...