باسمه تبارک و تعالی (۷۸۲) 🌸«إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ مَقامٍ أَمينٍ»🌸 ✋پاداش دینداری وعده سر خرمن نیست✋ 🔹عقل دنیایی ما وقتی پاداش انسانهای نیکوکار را در سرای دیگر میشنود گمان میکند از الآن باید کار کند تا آنجا به او بدهند. وعده سر خرمن است! ولی منطق دینی آن است که دنیا مزرعه آخرت است. انسان دارد بذر در نفسش میکارد. در همینجا هم میتواند متوجه بذر اینها در مزرعه درونش شود. 🔸در این دنیا تمام توجّه ما به بیرون از حوزه نفسمان است لذا گویا درک بسیار ضعیفی به اثر اعمالمان داریم. گویا برایمان شبیه بذر خیلی ریز و کوچک هستند. همینکه با مرگ توجّهمان از بیرون قطع میشود و آخرتمان عیان میگردد میبینیم درونمان مانند یک مزرعه ی به بار نشسته است و همه موجودند. 🔹آری دیندار واقعی در همین دنیا در درونش جنّات و انهار را باید به شکلی داشته باشد. همینجا باید به نوعی وارد دار السلام شده باشد. باید اثری از آن آرامش و امنیّت عمیق بهشت را در درونش ببیند والا در خودش و عمق دینداریش شک کند. 🔸روایت چهارم از «باب التفویض الی الله و التوکّل علیه» کافی را میخواندم. مرحوم کلینی با سندی صحیح اعلایی از عبد الله بن سنان از امام صادق علیه السلام نقل میکند که اگر بنده ای حقیقتا برای رضای خدا کار کرد و به او پناه برد در همین دنیا به جایی میرسد که با وجود هر مصیبتی باز در امنیّتی کامل است! 🔹حضرت به یکی از پاداشهای بهشتیان که در سوره مبارکه دخان آمده استدلال میکنند که: «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقامٍ‏ أَمِين» مرحوم علامه مجلسی هم در مرآة العقول به خوبی این نکته را دریافته و میگویند: «و ظاهر الرواية الدنيا»