باسمه تبارک و تعالی (۴۲) «وحدت شیعه و سنّی» (با وجود چنین مبانی ای وحدت امکان وقوعی دارد؟!) «ضرورت بازبینی در ابواب روایی» 🔶هفته ی وحدت است و باز هم سخن از وحدت و تقریب و برگزاری کنفرانس به میان آمده است. 😔شکر خدا با تلاشهای استکبار و جهالتهای موجود وحدت که هیچ حتّی تقریب هم رخ نداده و گاهی به تکفیر هم رسیده است. 😡راستی اگر قرآن کریم دستور به تفرقه میداد نمیدانم بیشتر از این موفق میشدند که متفرق شوند؟! ✔در یکی از گروه های طلبگی مطلبی از یکی از فضلا دیدم. ایشان سخن صاحب جواهر را نقل کرده و گفته بود: 🔻«با وجود چنین مبانی، وحدت امکان وقوعی داره؟!»🔺 💡به ذهن آمد اشکال واردی است! گاهی هم برخی میگویند واحد شدن بین انسان سعید و انسان شقی مگر میشود؟! 🔞سخن صاحب جواهر در بحث هجاء از این قرار است: 📖«أما المشركون فلا إشكال كما لا خلاف في جواز هجوهم وسبّهم ولعنهم وشتمهم فالظاهر إلحاق المخالفين بالمشركين في ذلك لاتحاد الكفر الإسلامي والإيماني فيه، بل لعل هجاؤهم على رؤس الاشهاد من أفضل عبادة العباد ما لم تمنع التقية، وأولى من ذلك غيبتهم التي جرت سيرة الشيعة عليها في جميع الأعصار والأمصار علمائهم وأعوامهم، حتى ملأوا القراطيس منها بل هي عندهم من أفضل الطاعات، وأكمل القربات فلا غرابة في دعوى تحصيل الإجماع، كما عن بعضهم بل يمكن دعوى كون ذلك من الضروريات، فضلا عن القطعيات ... لا يخفى على الخبير الماهر الواقف على ما تظافرت به النصوص، بل تواترت من لعنهم وسبهم وشتمهم وكفرهم وانهم مجوس هذه الامة ، واشر من النصارى وأنجس من الكلاب»