باسمه تبارک و تعالی (۸۱۵) «مقدمه ابن خلدون» (۲) «نقدی بر ابن خلدون و خوانشهای ناظر به کلام او پیرامون مهدویت» «ابن خلدون و اندیشه مقدّمه سازی برای ظهور» 🔹یکی از متفکران برجسته اسلامی بدون شک ابن خلدون است. سابقا مطلبی در زمینه وی و کتاب گران سنگش بیان کردم. (بذل ۶۱۶) با این حال بزرگترین چیزی که با شنیدن نام او به ذهن علمای شیعه متبادر میشود انکار مهدویّت توسّط او در مقدّمه معروفش است. همین امر باعث شده این شخصیت مهم مورد بی مهری شیعه قرار گیرد. 💡به ذهنم خطور کرد به یمن این روز مبارک نیمه شعبان مطلبی در این زمینه بنویسم. قبلش نکته ای در مواجهه با آثار این دست متفکّران بیان میکنم: 🔸«در مواجهه با آثار متفکّران اهل سنّت چگونه باشیم؟!»🔸 ابن خلدون بدون شک مسلمانی پیرو عقاید عامّی است. تدبّر در احوال و کتب او نشان میدهد یک مسلمان معتقد و متعصّب است. ولی در هر حال مانند دیگر افرادی که در کودکی در فضای تعصّبات دینی خاص رشد میکنند به شکل طبیعی اسلام عامّی را قبول کرده است. تعجّبی ندارد. 👈از همین روست که نگاه مثبتی به تشیّع و عوامل شکلگیری آن هم ندارد. هر چند نسبت به امیر المؤمنین و اهل بیت علیهم السلام ارادت دارد. به عقیده ی بنده اینها نوعا مستضعفند! با همه ی فضل و دانشی که دارند! حتّی با وجود اینکه خودش یک مورّخ است. 👈اینها طوری اند که اساسا احتمال خلاف در عقایدشان معمولا نمیدهند. تمام تاریخ را از منظر آنچه جمهور مسلمین به دنبال آن رفته اند دیده و تفسیر میکنند. ⬇