👈چه نگاه توحید، حکیمانه و زیبایی به انتخابات دارد. و چه امتحان سختی است! در فراز دیگری ریشه ی مشکل ایران بعد از مشروطه را دسیسه ی شوم خروج و اخراج روحانیان و به تبع آنها اهل دین از مجلس دانستند. در اینجا در فرازی مهم میفرمایند:
📖«اکنون ما باید از آن توطئه ها و مفاسدی که از انزوای متدینین پیش آمد و سیلی ای که اسلام و مسلمین خوردند عبرت بگیریم؛ و بدانیم و بفهمیم که نظام اسلامی و اجرای احکام آسمانی آن و مصالح ملّت و کشور اسلامی و حفظ آن از دستبرد اجانب بستگی به دخالت اقشار ملت و بویژه روحانیون محترم و مراجع معظم دارد»
👈در ادامه نکته ی کلیدی مطرح میکنند که نشان دهنده ی عمق فقاهت دینی ایشان است. آنهم دست گذاشتن روی مفهوم مغفولی به نام «تقوای تاریخی». برخی رفتارهای ما طوری است که ممکن است نسلهای آینده ما را به خاطر آن نبخشند و به واسطه ی آن مورد مؤاخذه قرار گیریم:
📖«اگر خدای نخواسته بر اسلام یا کشور اسلامی، از ناحیه عدم دخالت در سرنوشت جامعه، لطمه و صدمه ای وارد شود یک یک تمام ملت درپیشگاه خدای قهّار توانا مسئول خواهیم بود و نسلهای آینده که ممکن است از کناره گیری های کنونی مورد هزار گونه تجاوز واقع شوند ما را نبخشند»
👈از کجای این بیانات حکیمانه بگویم که همه اش حکمت است: «میزان در نظر همه ارزش خدمت باشد نه تحصیل مقام!» یا در موضع دیگر: «هیچ مقامی و حزبی و گروهی و شخصی حق ندارد به دیگران که مخالف نظرشان هستند توهین کنند یا خدای نخواسته افشاگری نمایند!»
✋و چه در این انتخابات اخیر این مورد مصداقهای زشت و زننده ای داشت و در موضع دیگر: «حکومت حکومت اسلام و مردم است و مجلس از مردم است و رأی از آن مردم است و احدی تحت فرمان مقام یا مقاماتی نیست» اینها امتداد نگاه توحیدی در حکومت داری است.
👈و همینطور ملاک شرعی انتخاب را حصول به اطمینان میدانند که میشود از باب رجوع جاهل به عالم تأمین شود ولی «احدی شرعا نمیتواند به کسی کورکورانه و بدون تحقیق رأی بدهد» و اگر فرضا همه افراد و گروه ها شخصی را صالح میدانستند و خود او تشخیصش چیز دیگر بود تبعیت صحیح نیست و نزد خدا مسئولیت دارد!
👈و باز اینکه در انتخابات هرچند دنیای سیاست و خطابه و اقناع است ولی مراقب باشید سیاست زده نشوید و از تخصصها غافل نگردید:
📖«مجلس امروز مواجه است با دنیای پر آشوب صنعتی و سیاسی پیچیده و فرهنگهای غربی و شرقی و صحنه های تنازع بقای بین المللی و چنین مجلسی باید انباشته از مطلعین و دانشمندان و متخصصان در هر رشته باشد. و لازم است کسانی که کاندیداهایی به ملت معرفی میکنند در نظر داشته باشند که از مطلعین هر رشته تخصصی چند نفری در بین کاندیداهای آنها باشد و اگر کسی یا کسانی را در غیر گروه یا صنف خود یافتند که از افراد گروهشان لایق تر است او را کاندیدا کنند»
🔹همچنین در صحبتهای صبح نهم اسفند همین سال برای تشویق انتخابات سرّ دعوت ملّت برای حضور در صحنه سیاست را مطرح میکنند که اگر میان دولتها و ملّتها جدایی بیافتد هیچ گاه دولتها در برابر اقتدار قدرتهای جهانی تاب مقاومت نخواهند داشت. و همین سیاست شوم بوده که باعث شده همواره قدرتهای جهانی به واسطه ی جدایی انداختن میان دولتها و ملّتها از طریق سیطره بر دولتها بر دوش ملّتها سوار شوند!
📖«آن وقتی که با دولتها مقابل بودند ملتها کاری نداشتند با دولتها و دولتها هم نوکر آنها بودند ... آنجایی که مواجه با ملت هستند آنجا شکست میخورد. لبنان با اینکه ملّتش یک مقداری اش در میدان است ما بقی اش طرفدار آمریکاست و یا کاری ندارد آن طور کرده آمریکا که با همه چیزهایی که هی میگفت ما میمانیم در اینجا ... حالا میبینند که فرار کردند ... ایران دولتش، ملّتش تمام اقشارش با هم هستند ... با یک همچو ملّتی نمیتواند هیچ قدرتی مقابله کند»
👈و چه حکمت عظیمی در این جملات امام راحلمان موج میزند. برای ایستادگی در برابر حتّی بزرگترین قدرتهای جهانی فقط کافی است بخشی از ملّت پای کار دولتش مقاومت کند. دیگر کسی زورش به آنها نمیرسد. نباید پیوستگی دولت و ملّت به هیچ وجه از بین برود.
👈اینجا امام سخن از یک نیروی هسته ای عظیم به میان می آورد. بمب اتمی که از هر بمب اتم دیگر در برابر دشمنان نیرومندتر است و آن پیوستگی ملّت و دولت است. و هم ما و هم دشمنان باید از یک مغالطه و اشتباه بزرگ غافل نباشیم و آن هم به تعبیر امام راحلمان: «اشتباه اینکه مقابله با ملتها مثل مقابله با دولتهاست».
👈از همینجاست که امام خمینی طلیعه ی قیام علیه طاغوت جهانی را بیدار کردن ملّتها و «مظلومان دنیا» میدانند. در اینجا امام پرده از یک جهل یا استیصال تاریخی در جبهه ی طاغوت برمیدارد که اینها گمان میکنند یا آرزو دارند که مقابله با ملّتها هم مثل مقابله با دولتها با صرف اخم و اجازه ی آنها باشد ولی هیهات که دیگر اینطور نیست.
⬇⬇