🔹چهارم🔹 یکی دیگر از امور جالب توجّه جیغ و ابراز احساسات هیجانی انسانها در شهربازی بود! دو تا خانم در کشتی بزرگ پشت من نشسته بودند و آنقدر جیغ زدند که سرم رفت! 👈اینجا هم دیدم نکته مهمی است. با این جیغ زدن احساسات متناسب خود را که در وجودشان متراکم شده بود تخلیه کرده و گویا آرام میشدند! به عبارت دیگر اگر اینکار را نمیکردند واقعا اذیت میشدند! 👈خود این ابراز هیجانات حکمت دارد. نباید بی علّت از آن جلوگیری نمود! نباید بدون تعقّل به سرکوب آن پرداخت! اگر بی منطق به سرکوب این هیجانات بپردازیم ممکن است به مرور دچار اختلالات عجیبی شویم. 👈مثلا اگر کودک در حال زدن آمپول گریه میکند که درد دارد نباید این احساس او را تخطئه کرد و یا ابراز آن را محکوم کرد! نباید به او گفت که این که درد ندارد! این که گریه ندارد! 👈باید گفت میدانم خیلی درد داری و گریه میکنی ولی خب باید تحمّل کنی تا زود خوب بشوی! من هم پیشت هستم و به تو کمک میکنم! 👈مسأله این است که آن کودک واقعا درد آمپول را احساس کرده و هیجان ترس و غم را تجربه میکند و دوست دارد آن را بروز دهد. در این مواقع نباید هیجان معکوس را به آنها تزریق کرد! ✋باید بدانیم نشان ندادن به موقع هیجان و سرکوب آن می‌تواند مسبب خیلی از مشکلات و اختلالات شود و همچنین به دنبال آن یاد نمی‌گیریم چگونه هیجان‌ها شدید خود را چه وقت و چگونه کنترل کنیم. ✅گاهی مثلا اگر تجربه هیجانات غم سرکوب شود و به شکل فطری و معقول ابراز نگردد تبدیل به افسردگی میشود. ✅اگر هیجان خشم خود را درست و معقول ابراز نکند به مرور تبدیل به پرخاشگری میشود. ✅اگر هیجان ترسش را از روی خجالت یا ... انکار کند به مرور دچار اضطراب میشود. ⚪آری وجود هیجان‌ها و ابراز کردن درست و به موقع آن در سلامت روان افراد اهمیت دارد. 👈ابراز هیجانها فوائد دیگری هم دارد. مثلا هیجان‌ها احساسات ما را به دیگران منتقل می‌کنند؛ بر نحوه‌ای که دیگران با ما تعامل می‌کنند تأثیر می‌گذارند؛ گاهی نیز به تعامل اجتماعی کمک می‌کنند و روابط را ایجاد، حفظ و قطع می‌کنند. فوائد دیگری هم دارد. 🔶خطورات زیاد بود! ولی قسمت زیبایش وقتی بود که وقت اذان مغرب دیدم عده ای از همین مردم عادی خود را به نمازخانه رسانده بودند؛ برخی دیگر نیز در همان محوطه وقتی اذان داد مشغول نماز شده بودند. راستی چه زیبا در این محیط غفلت به ندای ملکوت لبّیک میگفتند! آری: 📖«رِجالٌ‏ لا تُلْهِيهِمْ‏ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إِيتاءِ الزَّكاةِ يَخافُونَ يَوْماً تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصار»