باسمه تبارک و تعالی (۱۲۱) «کز بین رجم بر نشود دیو بر فلک!» «وز بهر عیب کم طلبد اعور آینه!» «منطق ترازویی» 🔷مقداری یکجا نشینی باعث شده تحرّکم کم و وزنم زیاد شود. در ماه مبارک رمضان تصمیم گرفتم مقداری وزنم را پایین بیاورم. ترازویی را از منزل پدر خانم که ماه مبارک رمضان به تبلیغ رفته بودند آوردیم تا روزانه وزن خود را بررسی کنم! 👈همین بررسی روزانه وزن و دیدن نتیجه ی عمل انگیزه ی خوبی برای تدبیر نفس است. ✋آدمی اگر نتیجه ای برای کار خود نبیند یا نداند به دلیل حبّ نفسی که دارد طغیان میکند. نکته مهمّی است. شرحش بماند. 👈شاید حدود چهار کیلو کم شد. خلاصه یکی از لذّتها در ماه مبارک رمضان این بود که خود را وزن کنم! 🔸میدانید شبیه چه بود؟ شبیه مردمی که در طول سال چندان کاری با روحانیون ندارند ولی در همین ماه مبارک رمضان میبینیم اقبال خاصّی به روحانیّت و پرسش و ارتباط گیری با آنها دارند. ⚪شاید یکی از نکاتش در همین باشد که روحانی در چنین زمانی برای آنها مانند ترازوی وزن کشی است. آنها را به یاد تلاش معنوی خودشان انداخته و زمینه برای این امر مهیّا میشود که از دیدن آنها لذّت ببرند! 👈نوعی سنخیّت با آنها به صورتی پیدا کرده و به واسطه همان تمایلی خاص به آنها پیدا نموده اند. 🔴اما با اتمام ماه مبارک رمضان و بازگشت به الگوی قبل زمینه برای تلافی وزن از دست رفته مهیّا شد! هر وعده ای که مقداری بیش از آن چه مورد انتظار بود غذا میخوردم وقتی توجّهم به آن ترازوی گوشه حال منزل جلب میشد عذاب وجدان میگرفتم!