باسمه تبارک و تعالی (۱۶۲) «منازل الآخره» (۲) «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَدِيلَةِ عِنْدَ الْمَوْت‏» «ایمان مستودع» 🔵بحثمان در منبر شبهای محرّم رسید به گردنه ی عدیله! از منازل آخرت بحث میکردیم بعد از گردنه سکرات موت گردنه ی عدیله است. به ذهنم خطور کرد آن را در بذل خاطر هم بیان کنم. 👈رفقا از آن گردنه های مخوف است! آنقدر مخوف است که اگر انسان خوب آن را تصوّر کند دیگر هیچ جایی برای غرور و فریفتگی به طاعات و عبادات و خود بزرگ بینی و... برایش پیش نمی آید! 🔻آخرین نبرد ما با شیطان در گردنه عدیله است. عدیله نبرد نهایی انسان و شیطان است!🔺 ✔بعد از آن دیگر کار ما با شیطان در وادی امتحان تمام است! از همینجاست که میفهمیم بزرگترین حمله و شدیدترین دشمنی را شیطان در این گردنه برایمان تدارک دیده است! اگر از اینجا برهیم دیگر دستش به ما نخواهد رسید! ✅این گردنه همانجاست که شیطان میخواهد ضربه ی آخر خود را بزند! 👈همانجا که شیطان میخواهد ایمان را از دست ما بگیرد! با دست خالی روانه ی سفر ابدیمان کند! بیچاره و بدبختمان کند! 👈اگر عمری هم اهل طاعت و عبادت بودیم باز هم باید از این مرحله بترسیم! اصلا آیا به فکرش هستیم؟! نکند برخی تعلّقات، اعتقادات و رفتارهایمان آخر الآمر کار دستمان بدهد! 👈شیطان جلوه میکند! میگوید اگر بخواهی این ایمان را با خودت ببری فلان بلا را سرت می آورم! چه میدانم! ماشینت را آتش میزنم! اموالت را! فرزندت را! مقامت را!