👈مانند پناهگاهی مردم مؤمن در روانشان به او پناه می آورند! شیاطین را میراند. از صرف حضور او انگیزه میگیرند. از دیدن او نشاط ایمانی میگیرند. هر چند به شکلهای رقیقی که اصلا نه به چشم ما بیاید و نه به چشم مخاطبین! 👈شاید یکی از معانی روایت معروف همین باشد که: (اذا مات المؤمن الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمه لا یسدّها شیء). 👈در روایت دیگری نیز در کافی اینگونه آمده که شیطان از مرگ چنین انسان فقیهی بسیار شادمان میشود (لأن المؤمنین الفقهاء حصون الاسلام کحصن سور المدینه لها). 🔹بلکه اگر مؤمن در مراتب نهایی ایمان باشد حتّی همین کوهها و زمین هم آرامششان را از او میگیرند! «لولا الحجة لساخت الأرض»! ⚪خدا رحمت کند صاحب دل معاصرمان مرحوم دولابی را! جایی دیدم که فرموده بودند: 📖«در سیر ایمانی خود، وقتی حجّت خدا را ملاقات کردی، به سکون و آرامش میرسی! به نحوی که اگر آسمان ها و زمین زیر و رو شود تکان نمیخوری! صاحب این مسکن امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف است ... 📖غصه های دنیا را به کسی نگو! با بزرگان بنشین غصّه ات از بین میرود! در مجلس عزای امام حسین علیه السلام بنشین غصّه ات زائل میشود!» 🔸رفقا نکند فایده ی این تبلیغ ها را منحصر در سخنرانی کنیم! وقتی چنین انحصاری رخ میدهد خیلی در معیار هایمان تأثیر میگذارد. قضاوتهای معیوبی میکنیم. 👈این تبلیغ و حضور خیلی آثار متنوّع و نا محسوسی میتواند داشته باشد. بهترین تبلیغ نیز به نظر حقیر تبلیغ در میان آشنایان و فامیل و روستا و شهر خودمان میتواند باشد. البته استثناء هم هست. بحثم کلّی است. 👈یادم نمیرود. اوّلین تبلیغی که رفتم به روستاهای محروم جنوب کرمان بود! بسیاری قاچاقچی و کپر نشین بودند. جرم خیز بود. 👈فرمانده ی انتظامی آنجا از ما تشکّر میکرد که وقتی شما می آیید آمار جرم خیلی پایین می آید. 🔻شاید این مجرمین پای منبر ما هم ننشینند ولی امواجی از این حضور معنوی حتی آنها را هم میگیرد🔺