باسمه تبارک و تعالی (۲۰۵) «آیا حقّ را از آن روی نیکویش بیان میکنیم؟!» «تقریر بد مسأله در موضوع گشت ارشاد!» 🔵از حق نباید کوتاه آمد. ولی باید دانست حق جوانب مختلفی دارد که از همه ی جوانبش نباید کوتاه آمده و کم گذاشت والا ولو ناخواسته ولو به بهانه حق تن به باطل داده ایم. وقتی سخن از مطلب حقی نیز میگوییم همینگونه است. ✔اوّلا باید اصل سخن حقّ باشد. ثانیا جوانبش هم باید حق باشد. شاید مراد از قول سدید هم همین باشد. یعنی قول حقی که همه جوانبش حقّ باشد. جوانب حق دیگر کدام است؟! لااقل سه جنبه را میتوان ذکر کرد که اگر به آنها توجّه نشود حقّ طلبی ما مبتلا به آسیب میشود؛ ✅یکی اینکه این سخن حق به هدف حق گفته شود! یراد به الحقّ باشد. یراد به الباطل نباشد! ✅دیگر اینکه در موضع و زمان مناسب گفته شود! مورد سوء استفاده قرار نگیرد! به حقائق دیگر جفا نشود. ذبح نشود! کارکردش هم حقّ باشد. هر حقّی را نمیشود هر زمانی و هر مکانی گفت! گاهی حرف حقّی زده میشود و نیّت هم حق است ولی کارکردش یعنی آنچه عملا در چنین شرایطی بر آن مترتّب میشود حق نیست و منجر به تأیید باطل میشود. ✅جانب سوّم هم آن است که حق را از آن چهره ی زیبا و حقّش بیان کرد! از روی نیکویش آن را معرّفی نمود. 🔹حالا چه میخواهم بگویم؟! میخواهم بگویم بحث از لزوم گشت ارشاد بحث از مطلب حقّی است. میتوان ضرورت آن را هم شرعا و هم به شکل عقلائی در فضای جنگ جنسی تبیین کرد. ولی آیا آنگونه که ما مطرحش میکنیم جوانبش هم حقّ است؟! آیا قول سدید است؟!