👈خودش یک عنوان حقوقی خاص است. مجازات دارد. البته میزان مجازات و همینطور مصادیق بی شرمی و برهنگی متناسب با اجتماعات و فرهنگهای مختلف مختلف است. 👈ولی اصلش کاملا عقلائی، شناخته شده و مورد اجماع همه ی مکاتب حقوقی است. مگر میشود آن را مسخره کرد؟! 👈مثلا دیدم همین برزیل که کارناوال معروفش نماد بی بند و باری جهانی است در ماده ۲۳۴ قانون کیفریشان آمده کار منافی عفت یا نمایش اجزای بدن در ملأ عام سه ماه تا یک سال حبس دارد! ⚪️مسأله این است که اگر در جامعه ای فرهنگ دینی حاکم بود و سپس حکومت دینی نیز ایجاد شد هر عقلی حکم میکند که میزان جرم و مصادیق برهنگی نیز متناسب با آن باید لحاظ شود. مگر میشود به این امر اشکالی کرد؟! مگر میشود گفت خلاف آزادی است؟! مگر در همان غرب چنین آزادی مطلقی به افراد داده اند؟! 👈بله نهایت چیزی که هست به خاطر فلسفه الحادی حاکم بر بنیانهای اجتماعی آنها تعیین مصادیق بی شرمی و برهنگی را به مشهورات هر زمان و مکان سپرده اند. ولی باز آزاد نگذارده اند. ✅میدانید مرادم چیست؟! مرادم این است که همه حقوقدانان بشری و همه عقلا نوعی اجماع تعلیقی دارند که چیزی مانند برهنگی سر برای کشوری مانند ایران که فرهنگ دینی و همینطور حکومتی دینی دارد از جمله حدود برهنگی است. کاملا منطقی است. 👈این افتخار ماست که پیروان چنین آیین پاکی باشیم. حالا حدود برهنگی برای بسیاری از فرهنگهای جاهلی باسن و سینه و مانند آن است. برای ما به برکت اسلام اینقدر والاتر است. ✋وقتی میشود قانون ممنوعیّت در آوردن روسری و مانند آن را امروزه در این قالب که چهره ی نیکوی ارائه ی این بحث است بیان نمود چرا باید اصرار کرد که آن را در قالبهایی مانند قانون عفاف و حجاب و پلیس گشت ارشاد بیان نمود؟! 👈با همان زبان خودشان حرف میزنیم. وقتی به انسانهای فرهیخته رسیدیم نیز با زبان خودشان که همان لزوم عفاف و حجاب است سخن میگوییم. 👈به قول قابوسنامه: (با مردمیان مردم باش با آدم آدمی)! 🔵همینطور نکته ای دیگر هم در این زمینه هست که توجّه به آن شاید مناسب باشد. اصلش را از کلام برخی از انسانهای فاضل و خوش ذهن شنیدم. ولی آن را مقداری تغییر داده و با ادبیات خودم بیان میکنم. 👈حال که چنین است و مسأله در اعمال قانون حدود برهنگی است میتوان گفت چنین امری وقتی قانون شد و توسّط پلیس لازم الاجراء گردید نیازمند آموزش و بیان مشفقانه و دلسوزانه هم نیست. 👈زیرا کار پلیس که ارشاد و هدایت نیست! کار پلیس گرفتن دزد و جلوگیری از جرم و مانند آن است. 👈مسأله آن است که در قانون باید از نهی از منکر توسّط همه ی مؤمنین به روشی حمایت شود ولی بین حدود شرعی و حدود عرفی حجاب میتوان تفکیک نمود. 👈یک خطّ قرمزهای واقعی و ملموس را تعیین نمود که دیگر اینها اعمال مجرمانه و حدود برهنگی قانونی و عرفی است. هر چند پشتوانه اش هم دین باشد. 👈مثلا اصل روسری داشتن. یا مثلا پوشیده بودن پا یا باز نبودن جلوی بدن یا هر مصداق دیگر روشن و ملموس دیگر. 👈در این موارد بحث از نهی از منکر و ارشاد و مانند آن خارج شده و یک رفتار مجرمانه تلقّی شود که هر پلیسی بسته به نوع مجازات در نظر گرفته شده باید اعمال قانون کند. آموزشی هم در کار نباشد. 👈اگر دید کسی روسری را مثلا در آورده و در قانون چنین امری جرم باشد بگیرد و ببرد! در کشورهای مختلف همینطور است. گشت ارشاد دیگر نمیخواهد! 👈در خارج اگر شخصی سینه ی خود را برهنه کند که گشت ارشاد ندارند! همان پلیس معمولی آن را بازداشت یا جریمه میکند. 👈البته پلیس اگر انسان متشرّعی هم باشد میتواند تذکّراتی در حدّ نهی از منکر هم بدهد. ولی آن دیگر وظیفه ی قانونی او نیست. وظیفه ی دینی اوست. مانند دیگر اقشار ایمانی. 👈وظیفه ی پلیس اجرای قانون است. برای چنین کاری پایگاه های غیر دینی مانند مصالح فرهنگی و ملّی هم میتوان معرّفی کرد. مانند ضرورت مقاومت در عرصه ی جنگ جنسی و مانند آن که در نوشته های دیگر توضیح داده ام. 🔹همچنین باید در اعمال مجازاتها نیز خلاقیت داشت. مثلا در مورد چهره های موسوم به سلبریتی حکم به باطل کردن گذرنامه یا برخی محرومیتهای صنفی کرد که خیلی برایشان حیاتی است. یا برای دیگران حکم به برخی محرومیتهای بانکی یا دیگر خدمات و مانند آن! 👈زندان کردن موارد خاصی دارد. روی اینها میشود فکر کرد. یا در مورد کارمندان دولت نیز توبیخهای مناسب را میتوان پیشبینی کرد. در مدارس میتوان نمره های خاصی برای انضباط و پوشش قرار داد. 👈همچنین در محیطها و شهرهای مختلف میتوان در شدّت اعمال قانون و بیان حدود برهنگی تغییراتی باشد. مثلا در شهرهای مذهبی مانند مشهد یا قم مقداری قوانین سفتتر و سختتر باشد. در دانشگاهها همینطور. 👈در همین دانشگاه هاروارد آمریکا دیدم قوانین مهمی در زمینه نوع پوشش دارند و از آن نیز کوتاه نمی آیند. در برخی ایالتهایشان نیز قوانین ویژه ی خودشان را دارند.