باسمه تبارک و تعالی (۲۱۱) «نقدی بر فیلم سینمایی قلمرو بهشت» «پیروزی تفکّر الحادی و سکولاری در جنگهای صلیبی!» 🔴بچه ها شبهای جمعه معمولا به منزل پدر بزرگ و مادر بزرگشان میروند! شب همانجا میخوابند. از فرصت استفاده کرده و جایتان خالی چیپس و بستنی خریدم. گفتم یک فیلم سینمایی با خانواده بنشینیم و ببینیم. بعد با هم نقدش کنیم. تفریح خوبی است. 👈البته هم در اثری که برایش وقت میگذارید دقّت کنید که اثری قابل توجّه باشد. جهانی باشد. قابل ارجاع و استناد باشد. معنادار باشد. 👈هم اینکه به نیّت فهم معانی باطنی و نقد ببینید و سعی کنیم روح نقّادی را در خودمان و اطرافیانمان زنده کنیم. آنها را در برابر آفات دنیای سینما در دنیای کنونی واکسینه کنیم. بلکه تهدید را به فرصت تبدیل کنیم. 👈با همسر و فرزندانمان در این زمینه بحث کنیم و نقد کنیم. شخصیت بدهیم. از آنها مطالبه نظر کنیم. امروزه اینها لازمه ی زندگی است. 🔹تصمیم گرفتم فیلم «قلمرو بهشت» ساخته سال ۲۰۰۵ اثر ریدلی اسکات کارگردان معروف و سازنده فیلم گلادیاتور را ببینم. کارگردانی کار بلد که معمولا مانند آقای داوود میرباقری خودمان ساخت آثار بزرگ سینمایی تاریخی یا به اصطلاح بیگ پروداکشن را هالیوود به ایشان سفارش داده است. 👈صرفا دنبال تکنیک پاشی و بهت آفرینی بدون محتوا و صحنه پردازی بی دلیل هم نیست و سعی کرده از ظرفیتهای مختلف در انتقال پیام استفاده کند. 👈معمولا این دست از فیلمها یک لایه ی ظاهری و صوری دارند و یک لایه ی باطنی معنایی؛ لایه ی باطنی آن معمولا باید با دقّت و ربط دادن و دوبار و سه بار دیدن ابعاد آن را واکاوی کرد.