👈مثلا چه اشکالی دارد ۲۰ روش برای نفی خطورات داشته باشند. هر کسی طوری است. یا برای انسانهای مختلف راهی داشته باشند. 👈همه را با یک چوب نرانند! برخی را با فکر! برخی را با ذکر! برخی را با دعا!٫ برخی را با مراقبه! برخی را با نوعی اخلاق فتوّت و جوانمردی! برخی را با نوعی خدمات اجتماعی و تقوای شغلی و عمل صالح! و... به خدا وصل کنند! 👈قرآن کریم برای نجات، سعادت و وصل شدن انسان به حقیقت راه های مختلفی بیان فرموده! تا آنجا که از آن اقصای مدینه و جایی که کسی گمانش را نمیکرد با فرهنگ مردانگی کسی اهل نجات شد: (و جاء من اقصی المدینه رجل یسعی قال یا قوم اتّبعوا المرسلین) و یا عده ای با فرهنگ جوانمردی در بین کفر به سعادت رسیدند: (إنهم فتیه آمنوا بربّهم فزدناهم هدی) 👈یک راه دیگر وصول به حق هم حق طلبی و اهل حق بودن است. کسی که فطرتش را با این حماسه درونی در همه ی عرصه های علمی و عملی بیدار نگاه دارد تا به حق نهایی برسد. راه (یا بنی اصبر علی الحق و ان کان مرّا). 👈خوب عیب و هنر انسانها و توزین آن را بدانند؛ به قول قابوسنامه: «یک عیب باشد که صد هزار هنر بپوشد و یک هنر باشد که صد هزار عیب را بپوشد»! ⚪یکی از علومی که امروزه در این فن ضرورت دارد علم تکنیکهای اخلاقی و سلوکی است. نه عرفان نظری است و نه عرفان عملی! اصلا خوب است یک انسان خوش ذوق و کار کرده ای یک دوره این دستور العملهای نحله های مختلف را استقراء و دسته بندی کند. 👈تازه وقتی اینها را جلوی چشممان ببینیم میفهمیم خیلی چیزها را باید یاد بگیریم. افق دیدمان وسیع میشود! تازه میفهمیم در این تنوع ها و تعارضها امکان فکر و انتخاب و استنباط و بررسی هم هست. 🔹این کوچکهای بزرگ حکایت بسیاری دارند. برخی واقعا کوچک هستند که در عین حال در جای خودش چون ضروری هستند بزرگند! برخی هم واقعا بزرگ هستند ولی کوچک دیده میشوند! خیلی نقش اساسی دارند هر چند اصلا با بی تفاوتی دیده نمیشوند ولی اینها در واقع موتور حرکتند! مثلا توجّه به پیش فرضها در دانش مصداق کوچکهای بزرگ به معنای دوّم است. 👈در عرصه های مختلف علمی، معنوی، طبّی، سیاسی، فرهنگی، تربیتی، خانوادگی و... عدم توجّه به این کوچکهای بزرگ برایمان مشکل آفرینی کرده است. 👈میتوان در مورد آنها تأمّل کرد. بنده فعلا در صحنه ی برخی امور اخلاقی آن را مقداری برجسته کردم. ولی در همه عرصه ها هست. ✔فقط سر بسته خدمتتان عرض میکنم. حواسمان به ریز ریز احکام شریعت باشد. حواسمان به آیه آیه ی کلام وحی باشد. اینها دستورهای راهبردی است. نکند کوچکشان بدانیم! همه بزرگ اند! از حکمتی بی نهایت سر زده اند! 📖«إِنَّكَ قَدْ جُعِلْتَ‏ طَبِيبَ‏ نَفْسِكَ وَ بُيِّنَ لَكَ الدَّاءُ وَ عُرِّفْتَ آيَةَ الصِّحَّةِ وَ دُلِلْتَ عَلَى الدَّوَاءِ فَانْظُرْ كَيْفَ قِيَامُكَ عَلَى نَفْسِكَ»