با توجه به حکم اعدام محسن شکاری، بازار شبهات در این خصوص داغ است. به دلیل آنکه قاطبه مردم ایران مذهبی هستند، شبهه پردازان سعی می کنند به شبهات خود رنگ و بوی دینی بدهند. در یکی از این شبهات آمده است، امیرالمومنین علیه السلام درباره قاتل خویش یعنی ابن ملجم سفارش کرد که فرزندانش او را ببخشند! یعنی حتی سلاح کشیدن بر رهبر جامعه هم محاربه نیست بلکه یک حق خصوصی است که قابل بخشش است ✅ پاسخ دکتر قربانی مقدم (دکترای فقه و حقوق جزاء) 🔻مقایسه جرم محسن شکاری و امثال او با قضیه ابن ملجم صحیح نیست، زیرا ابن ملجم امنیت عمومی را خدشه دار نکرد، بلکه یک هدف داشت و آن امیرمومنان بود. در اینگونه موارد نوعاً وقتی مردم بدانند هدف مجرم فقط یک نفر است، ترس و وحشتی آنها را فرا نمی گیرد. (در قانون مجازات اسلامی ماده 279 نیز آمده است: «هرگاه کسی با انگیزه شخصی به سوی یک یا چند شخص خاص سلاح بکشد و عمل او جنبه عمومی نداشته باشد ... محارِب محسوب نمی‌شود.») اما وقتی کسی سلاح دست گرفته و قدرت نمایی می کند طبیعتاً موجب وحشت عمومی خواهد عمومی خواهد شد (مگر آنکه فرد خود را همراه و هم فکر با فرد محارب معرفی نماید) این ادعا هم که گفته می شود: هدف محسن شکاری فقط ماموران حکومتی بوده است نه مردم! دروغی آشکار است زیرا پرواضح است که تنها همفکران و همراهان وی از گزندش در امان بودند و قطعاً هرکسی به او اعتراض می کرد را مورد هجوم او واقع می داد؛ چه مامور نیروی انتظامی باشد چه شهروند ساده ای که از نظام دفاع می کند و یا حتی شهروندی که به نظام هم انتقاد دارد اما با حمله به ماموران مخالفت می کند. اما توجیهاتی که آورده می شود که وی سابقه فساد قبلی نداشته یا تحت تاثیر فضای مجازی یا بازی های یارانه ای بوده نیز در هیچ جای دنیا از نظر حقوقی تاثیری در تحقق جرم ندارد. آنچه برای قانون و قاضی در همه جای دنیا ملاک است، تحقق ارکان سه گانه تحقق جرم است که با توضیحات فوق تحقق آن محرز و مسلم است. 🆔 @beheshtesamen