گم کرده‌ام بدون تو راهِ نجات را خضرم که داده‌ام ز کف، آبِ حیات را درد است این که با همه‌ی پادشاهی‌ام مجبورم انتخاب کنم کیش و مات را پشت بهانه‌های تو هر بار، نکته‌ای‌ ست حفظم تمام زیر و بمِ این نکات را رحمت به روزگار! که پستی بلندی‌اش رو کرده دستِ زندگیِ بی‌ثبات را ای عشق! این سکوت به معنای عجز نیست حرمت نگاه داشته‌ام خاطرات را @beytolghazal