زن‌های داستان‌های فریبا وفی همین زن‌های دور و بر ما هستند که مثل‌شان زیاد می‌بینیم. مادر، خواهر، دوست و همسایه. اما مردهایش، پدر و برادر و همسر ما نیستند. همه آدم‌هایی غريبه هستند. مردهای مشکل‌زایی که انگار همیشه دور هستند. "دور بودن" بهترین توصیفی است که پیدا کردم برای مردهایی که فریبا وفی نشان‌مان می‌دهد. ‌داستان‌های در راه ویلا، چاله چوله زیاد دارند، هم توی فرم و هم محتوا. همان طور که انتظار می‌رود، موضوع همه‌شان مشکلات خانوادگی زنان است. پیشنهادش می‌کنم یا نه؟ اگر می‌خواهید فریبا وفی را بعنوان یکی از نویسنده‌های زنِ قابل اعتنا بشناسید و قلمش را ارزیابی کنید، در راه ویلا را بخوانید، و اگر نه، نه! سه‌شنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۳ #در_راه_ویلا #سی_از_بیست @biiiiinam