💣 منشأ پیدایش گروههای چریکی پیدایش گروههای چریکی در ایران را باید حاصل حوادث جهانی و داخلی دانست. در سطح بین المللی می توان به پیروزی مبارزات مارکسیستی در روسیه و پس از آن تفوق اندیشه مائو در چین اشاره کرد. این دو تحول منجر به شکل گیری مبارزاتی در سطح دنیا شد که از حمایت چین و شوروی بهره مند بودند. پیامد چنین حمایتی، پیدایش گروهها و جنبشهای مارکسیستی در کشورهایی چون ویتنام، کوبا، کامبوج، تایلند، موزامبیک، آنگولا و بعضی کشورهای آمریکای لاتین شد. پیروزی نیروهای چریک در الجزایر و کوبا موجی از گرایش مبارزه مسلحانه با تمسک به اندیشه مارکسیسم در ایران را به وجود آورد. البته تشابه جامعه الجزایر با ایران، در الگوپذیری مبارزان ایرانی از انقلابیون الجزایر بی تأثیر نبود. در بستر داخلی، تحولات دهه 1340 و سرکوبی گروهها و احزابی که مایل به ادامۀ مبارزات سیاسی در چارچوب قانون اساسی بودند، عامل ترغیب گروهها به سمت مبارزه مسلحانه بود. مهمترین این سرکوبها، قیام 15 خرداد 1342 بود که حاکمیت، جریان مذهبی را به صورت خشونت باری سرکوب نمود که پیامد آن، به محاق رفتن مبارزه جریان مذهبی بود. استفاده سیستماتیک از شدیدترین نوع شکنجه و خشونت فزاینده، موجب شکل گیری فعالیتهای افراطی شد به این خاطر پس از سال 1342 گروههای چریکی دارای هرگونه ایدئولوژی، می بایست از خود بپرسند که چه باید کرد؟ پاسخ روشن بود: «جنگ چریکی!» #تاریخ_معاصر #جریان_شناسی @bimemoj