🌾🍃🌾 ✅9⃣4⃣ مگر نه اینکه خدا در قرآن می فرماید: «لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ » ، پس چرا اسلام اجازه داده است با کشورهایی که حکومت ضد دینی دارد بجنگیم؟ 🌾🍃🌾 🍃بسم الله الرحمن الرحیم🍃 ✅ پاسخ سوال: 🔴آزادی هر کس تا جایی محترم است که حریم آزادی عالی و معنوی مورد تعارض قرار نگیرد. 🔴اگر حاکمیتی به آزادی عالی تعارض کرد جهاد برای رفع مانع است، اما مردم نباید به زور دینی را انتخاب کنند. ⭕️ وقتی عده ‏ای در کشور کفری که حکومتی ضد دین در آنجاست زندگی می‏ کنند، چون آن حکومت وسیله ‏ای است برای به زنجیر کشیدن مردم و جلوی هر ایدئولوژی را می‏ گیرد، چنین وضعی اجبارپذیر است که با شمشیر موانع را بردارند تا زمینه ‏ای برای تبلیغ آزاد دین وجود پیدا کند. ⬅️این است که در عین اینکه برای قبول دین داریم: «لا اکْراهَ فِی الدِّینِ»، یعنی دین اجباربردار نیست، ولی در عین حال بایستی خرطوم ابوجهل‏ها و ولید بن مغیره‏ ها را زد. 🌿 مگر می ‏شود با وجود آنها در مکه، دین پیشروی کند⁉️ در این موارد بایستی با شمشیر زنجیرها را زد تا بعد از رفع موانع، از راه تبلیغ، مردم محاسن دین را بفهمند؛ و مسئله جهاد همین است. ❇️ جهاد از دو اصل ناشی می‏شود. 🎋یکی این که حقیقتی است مانند بهداشت، حقیقتی است مؤثر در پیشبرد اسلام؛ 🎋 دیگر مسئله مسئولیت انسانها در مقابل انسانهای دیگر، مانند مسئولیت علم و بهداشت داشتن.   🔴ممکن است تصور شود جهاد ابتدایی با این آیه در تضاد است. این تصور نیز ناشی از بدفهمی این آیه است. جهاد ابتدایی این نیست که مسلمین به سرزمین کفار حمله کنند، و آنها را مجبور به پذیرش اسلام نمایند، بلکه منظور این است که اگر در سرزمینی، حکام کافر مانع از رسیدن ندای اسلام به گوش مردم آن سرزمین هستند، با آن حکومت مبارزه شود تا این مانع برداشته شود. ⬅️جهاد در اسلام هم برای بار کردن عقیده بر دیگران نیست. جهاد برای از بین بردن بازدارنده هاست. بازدارنده های آزادی فکری و اجتماعی را از بین می برد. مسلمانان با حکومتهای زورگو می ستیزیدند و دولتها را که سد و بازدارنده آزادی مردم بودند, از میان بر می داشتند و پس از آن مردم را آزاد می گذاشتند, اگر اسلام را می پذیرفتند, مانند دیگر مسلمانان با آنها رفتار می شد و اگر مسلمان نمی شدند, برابر قانون اسلام درباره اهل ذمه, از آنان بدون هیچ گونه آزار و اذیت و سخت گیری مالیات می گرفتند. 🌿🌾🌿