⭕️ خاطره ای آموزنده از شهید مطهری 🔽 -يك دوست خيلى قديمى- در شبى از شبهاى جمعه كه من در همين جا - مسجد الجواد تهران- تفسير مى‏ گفتم، به اينجا آمده بود و بعد از نماز براى تفسير نشست. 🔽 بعد كه تفسير تمام شد و من مى‏ خواستم به منزل بروم گفت: ما يك ماشينِ لَكنته داريم، شما را مى‏ رسانيم. 🔽 با همديگر سوار شديم. در بين راه گفت: مى ‏دانى من براى چه كارى به‏ اينجا آمدم؟ مى‏ گفتند در مسجد الجواد «اشْهَدُ انَّ عَليّاً وَلِىُّ اللَّه» نمى‏ گويند، گفتم بروم خودم ببينم واقعاً نمى‏ گويند؟ 🔽 من گفتم: خدا پدرت را بيامرزد كه باز لااقل اين قدر حس داشتى كه بيايى ببينى آيا مى‏ گويند يا نمى‏ گويند. 🔽حال يك كسى مى ‏آيد مثلًا راجع به مسجد الجواد مى‏گويد در مسجد الجواد «اشْهَدُ انَّ عَليّاً وَلِىُّ اللَّه» نمى‏ گويند؛ آن يكى مى‏ گويد من هم شنيده ‏ام «اشْهَدُ انَّ عَليّاً وَلِىُّ اللَّه‏» نمى‏ گويند؛ اين به او مى‏ گويد و او به يكى ديگر مى ‏گويد، يك وقت مى‏ بينى همه مردم مى‏ گويند: ما شنيده ‏ايم در مسجد الجواد «اشْهَدُ انَّ عَليّاً وَلِىُّ اللَّه‏» نمى‏ گويند! 🔽 اسلام چه مى‏ گويد؟ مى‏ گويد هر وقت چنين چيزى شنيدى ابداً به زبان نياور. اگر دغدغه دارى، خودت برو تحقيق كن. تو كه حوصله تحقيق كردن ندارى ديگر چرا بازگو مى‏ كنى؟! حق تحقيق دارى، برو تحقيق كن اما حق بازگو كردن ندارى. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آشنايى با قرآن(1 - 5))، ج‏26، ص: 408-407- با تلخیص و ویرایش جزئی - https://eitaa.com/binesh_yazd