⭕️ خاطره ای آموزنده از شهید مطهری
🔽 -يك دوست خيلى قديمى- در شبى از شبهاى جمعه كه من در همين جا - مسجد الجواد تهران- تفسير مى گفتم، به اينجا آمده بود و بعد از نماز براى تفسير نشست.
🔽 بعد كه تفسير تمام شد و من مى خواستم به منزل بروم گفت:
ما يك ماشينِ لَكنته داريم، شما را مى رسانيم.
🔽 با همديگر سوار شديم. در بين راه گفت: مى دانى من براى چه كارى به اينجا آمدم؟ مى گفتند در مسجد الجواد «اشْهَدُ انَّ عَليّاً وَلِىُّ اللَّه» نمى گويند، گفتم بروم خودم ببينم واقعاً نمى گويند؟
🔽 من گفتم: خدا پدرت را بيامرزد كه باز لااقل اين قدر حس داشتى كه بيايى ببينى آيا مى گويند يا نمى گويند.
🔽حال يك كسى مى آيد مثلًا راجع به مسجد الجواد مىگويد در مسجد الجواد «اشْهَدُ انَّ عَليّاً وَلِىُّ اللَّه» نمى گويند؛ آن يكى مى گويد من هم شنيده ام «اشْهَدُ انَّ عَليّاً وَلِىُّ اللَّه» نمى گويند؛ اين به او مى گويد و او به يكى ديگر مى گويد، يك وقت مى بينى همه مردم مى گويند: ما شنيده ايم در مسجد الجواد «اشْهَدُ انَّ عَليّاً وَلِىُّ اللَّه» نمى گويند!
🔽 اسلام چه مى گويد؟
مى گويد هر وقت چنين چيزى شنيدى ابداً به زبان نياور.
اگر دغدغه دارى، خودت برو تحقيق كن.
تو كه حوصله تحقيق كردن ندارى ديگر چرا بازگو مى كنى؟!
حق تحقيق دارى، برو تحقيق كن اما حق بازگو كردن ندارى.
▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آشنايى با قرآن(1 - 5))، ج26، ص: 408-407- با تلخیص و ویرایش جزئی -
https://eitaa.com/binesh_yazd