♨️تاریخ روابط ایران و انگلستان ( ۵ ) 🔹در سال 1224ه.ق هیئت اعزامی دولت انگلیس به ریاست «سرهارفوردجونز» وارد ایران شدند و مورد استقبال قرار گرفتند. جونز هدایای گرانبهایی از جمله یک قطعه الماس را که از جانب جرج سوم پادشاه انگلیس برای فتحعلی شاه ارسال شده بود به وی تسلیم کرد و وارد مذاکره با میرزا شفیع خان جهت انعقاد عهدنامه دوستی و اتحاد گردید. این عهدنامه که به عهدنامه «مجمل» یا قرار داد «جونز» معروف شد در تهران به امضاء رسید و به موجب آن دولت کلیه قراردادهایی را که با سایر دولت‌های اروپایی بسته و به آنان اجازه عبور سپاه از خاک خود به هندوستان داده بود را ملغی کرد. 🔸در مقابل دولت انگلستان متعهد شد اتحاد همیشگی با ایران داشته و در صورت حمله یکی از کشورهای اروپایی به ایران اسلحه و مهمات لازم به این دولت بدهد و مادامی که با دولت فرانسه در حال جنگ است سالانه مبلغ صد و بیست هزار تومان به خزانه دولت ایران بپردازد. دولت انگلیس حاکمیت ایران را بر خلیج فارس به رسمیت شناخت و متعهد شد هر وقت دولت ایران در خلیج فارس احتیاج به کمک داشته باشد ناوگان خود را در اختیار آن دولت بگذارد و کشتی‌های مزبور فقط از نقاطی که دولت اجازه می‌دهد حق عبور داشته باشند. در این قرارداد نیز قاجارها امتیازهای نابرابری را به انگلیسی‌ها واگذار کردند. یکی از اهداف انگلستان در انعقاد این قرارداد این بود که دولت ایران را از طریق وعده‌های غیرعملی کمک‌های مالی و نظامی به جنگ با روسیه وادارند و با این کار توجه هر دو کشور ایران و روسیه را از هندوستان دور کنند. 1-ایران در عصر قاجار تا آستانه مشروطیت، ولایتی، علی اکبر، ص229-230. 2- بینا، علی اکبر، تاریخ سیاسی و دیپلماسی ایران، ج1، ص271-274. 3- نوایی، عبدالحسین، ایران و جهان، ج2، ص175-178. 🆔 @Bonyadtarikh